Liber, Caput
1 1 | Christum, filium eius unicum, dominum nostrum, natum a patre,
2 1 | collocat adorandam, sicut Dominum dixisse legimus: Videbitis
3 1, 4 | heretici, cur Scriptura sancta Dominum dixissit iratum. Cognoscant
4 1, 21| referunt, quam in ipsum Dominum, ut cum ille a militibus,
5 1, 22| se comisurum panem, nisi Dominum cerneret resurgentem. Tertia
6 1, 23| principio, et hic primus Dominum resurgentem contemplare
7 1, 24| hoc est pro nece quam in dominum nostrum Iesum Christum exercuit,
8 1, 31| salutare omnium, Christum dominum populis nuntiavit. Ex his
9 1, 47| Horrent tua solaria, cum Dominum resedentem suspicio super
10 2, 10| non coles ea. Et illud: Dominum Deum tuum adorabis et ille
11 2, 23| eum puer a foris cum cereo dominum egressurum. Iamque advenerat
12 2, 23| puer velo ostii repperit dominum super sellula secessi defunctum.
13 2, 31| multum tempus migravit ad Dominum. Pro qua cum rex contristaretur,
14 2, 34| nihil divinitatis habuisse dominum nostrum Iesum Christum,
15 2, 37| pluviarum. Cumque illa nocte Dominum depraecatus fuisset, ut
16 3 | perennem atque perpetuum Dominum confitemur, unum in Trinitate
17 3, 18| postpositum regnum terrenum, ad Dominum transiit, et sibi manu propria
18 3, 22| resistere potest. Cognuscemus dominum nostrum; veni et quod bene
19 3, 35| unus ex familia, non eos dominum interfecisse, sed subditum.
20 4, 5 | erat. Cumque die noctuque Dominum deprecaretur, ut vivens
21 4, 5 | facis, o sacerdos, quod sic Dominum pro populo tuo supplicas.
22 4, 16| euangeliorum, oraverunt ad Dominum, ut Chramnum quid evenirit
23 4, 34| ad orationem convertitur, Dominum deprecans, ne super triticum
24 4, 36| ministrato, migravit ad Dominum; qui nunc magna miracula
25 5, 11| quoque orans, ut, conversi ad Dominum, velamen ab eis litterae
26 5, 14| consideravi hunc versiculum ad Dominum praeparatum. Tunc direxit
27 5, 14| Pro eo quod dereliquistis dominum Deum vestrum et ambolastis
28 5, 36| vitae cursum migravit ad Dominum. Nanthinus quoque ab aliquibus
29 5, 37| plenus virtutibus migravit ad Dominum. Versiculos, qui super ostium
30 5, 49| custodibus, orationem fudit ad Dominum, ut dignaretur eius potentia
31 5, 49| adfecit, dicens: 'Recognoscite dominum vestrum, qui victoriam de
32 6, 17| resederent, audiunt, quod rex, dominum vitae cessum, famolos tamquam
33 6, 24| dum adtentius oraret ad Dominum, refulsit cellula nimio
34 6, 40| saeculorum, per Iesum Christum dominum nostrum'. Et ego respondi: '
35 7, 8 | orationem pro rege fudit ad Dominum. ~~~
36 7, 13| non resistemus; sin aliud, dominum nostrum recognuscimus, cui
37 7, 38| dirigunt, dicentes: 'Recognosce dominum tuum et a perversitate ista
38 7, 38| tradam, et ego recognuscens dominum meum regem, ad eius praesentiam
39 7, 46| terebat. Pueri vero diu dominum exosum habentes et plerumque
40 7, 46| unus iaculata valide lancea dominum suum transfixit. Quo ruente,
41 7, 47| extracto baltei gladio, dominum sauciare non metuit. Quo
42 8, 1 | me cunctae gentes quasi dominum adorarent, ut synagoga eorum,
43 8, 4 | omnes orationem fuderunt ad Dominum, ut utrumque regem eius
44 8, 12| Theodoro orationem fundis ad Dominum, ecce! nos cotidie querimus,
45 8, 13| rogavit, dicens: 'Depraecor dominum et patrem meum, ut Theodoro
46 8, 15| scilicet, relictis idolis, Dominum sequeretur. Tunc convocatis
47 9, 11| sunt pariter. Laudabat enim Dominum Gunthchramnus rex, dicens: '
48 9, 42| civitatem pro re vobis ante Dominum conmendatam percurrere et
49 10, 1 | spatio, dum voces plebs ad Dominum supplicationis emisit, octoaginta
50 10, 29| diutissime preces fudit ad Dominum et, erigens se, defixit
51 10, 29| inclinans, manus extendit ad Dominum. Consummata oratione, divisa
52 10, 31| praedicatione sua converti fecit ad Dominum. Sed interdum occulebat
|