Liber, Caput

 1  2, 3 |        sol teter apparuit, ita ut vix ab eo pars vel tertia eluceret;
 2  2, 9 |         rursus se, qui paulo ante vix emerserant, silvis trepidantes
 3  2, 42|           effrenis in luxoria, ut vix vel propinquis quidem parentibus
 4  3, 28|       eorum ita dispersi sunt, ut vix in vicinsimo quoque repperirentur
 5  3, 35|          nebula esset condensa et vix, adhuc disrumpentibus tenebris,
 6  4, 12| infundebatur potu, ut de convivio vix a quattuor portaretur. Unde
 7  4, 30|      nantes in gurgite vasto. Qui vix nandi, ut diximus, inpulso
 8  4, 33|          positus ita angustus, ut vix unius vestigii latitudinem
 9  4, 44|          nivibus, relicta praeda, vix cum paucis erumpere potuit.
10  4, 47|         fugans, insequebatur. Qui vix ad patrem regredi liberum
11  5, 1 |        tenuerat, regem instituit, vix lustro aetatis uno iam peracto.
12  5, 3 |  velociter; et increpans hominem, vix obtenuit, ut detegerentur.
13  5, 13|         quoque Desiderius fugiens vix evasit. Mummolus vero patricius
14  5, 19|    repperiunt, ut per multos dies vix evacuaretur a deportantibus.
15  5, 32|       iniqua desaeviunt. Quod dum vix mitigatur, locus officium
16  5, 48|         utebatur crudelitatem, ut vix referri possit. Discedente
17  5, 49|      conviciis et sputis egit, ut vix manibus temperaret, fidus
18  5, 49|         deputatur. Pro cuius vita vix obtinui, tamen de tormentis
19  6, 2 |      cernentes, arreptis tabulis, vix ripae relati sunt, multis
20  6, 10|      sepulchrum pedem ponere, ubi vix vel os applicare praesumimus.
21  6, 29|          munilibus refulgebat, ut vix possit intendi, dicente
22  6, 31|       pecorum hanc cladem, ita ut vix vel initium remaneret novumque
23  6, 35|           vero ictuatus sanguine, vix accedere quo iussus est
24  6, 36|         vestibus quam in auro, ut vix civitati quae meruerat possit
25  6, 44|         iteratis invaluit, ita ut vix quicquam remaneret. ~~~
26  6, 45|           praedae factae sunt, ut vix valeant enarrare. Nam hospiciola
27  7, 10|          cecidisse fertur, ita ut vix manibus circumstantium sustentare
28  7, 29|   clericis, inter gladiorum acies vix vivus eripetur; reseratisque
29  7, 31|          Cumque post multos ictos vix frangi potuissit, divisum
30  7, 45|      populum spoliaverunt, ita ut vix vel modium annonae aut semodium
31  8, 2 |        valde commotus est, ita ut vix obtineri possit, ut eos
32  8, 4 |          de multorum annorum aevo vix ita tam cautus homo repperire
33  8, 12|          urbe illa est digressus, vix ad patriam suam regredi
34  8, 30|           mala, spoliati ac caesi vix propria contingere potuerunt.
35  8, 30|          intentione crassatur, ut vix credat evadere, si tardius
36  8, 34|          lapidibus clausa, in qua vix unus stans homo recipi possit.
37  8, 42|         effractum pulpitum domus, vix semivivus evasit, multis
38  8, 45|         fuerant prosecuti, ita ut vix pauci exinde quodadmodo
39  9, 10|           campo simul. Pro quibus vix obtentum fuit cum principibus,
40  9, 25|    plurimi etiam per fugam lapsi, vix patriae redierunt. Tantaque
41  9, 31|          autem evadere potuerunt, vix, equite ascensu, per fugam
42  9, 41|           in pavimento episcopis, vix consurgere possint; sed
43 10, 1 |           ut, infirmato sthomaco, vix consistere possit. Litteris
44 10, 7 |           possessionibus, colligi vix poterat hoc tributum; quod
45 10, 12|    Tantaque ibi mala gessit, quae vix ex ordine poterunt narrari.
46 10, 14|        erat crapulatus a vino, ut vix vel fingere gressum valeret,
47 10, 15|     verbis poterit explicare, ubi vix praeteriit dies sine homicidio,
48 10, 23|         ita lumen eius minuit, ut vix, quantum quintae lunae cornua