Liber, Caput

 1 prae  |     stimulis, quod a nostris fari plerumque miratus sum, quia: 'Philosophantem
 2  1, 33|        templi sacerdotis. Qui dum plerumque vicum, quem christianorum
 3  2, 1 |    insidias, pro eo quod ab eodem plerumque, cur faciles res sequeretur,
 4  2, 1 |       sedem apostolicam resedens, plerumque missarum solemnia caelebravit
 5  2, 4 |   eclesias inpugnabant, de quibus plerumque ultio divina data est. Nam
 6  2, 16|        magna conspicitur, et vere plerumque inibi odor suavissimus quasi
 7  2, 22|         tantae facundiae erat, ut plerumque ex inproviso luculentissime
 8  2, 22|            ex senatoribus primis, plerumque nesciente coniuge vasa argentea
 9  2, 42| commovisset, et ille speculatores plerumque ad cognuscendum transmitteret,
10  3, 10|        catholicam patiebatur. Nam plerumque procedente illa ad sanctam
11  3, 14|         eum rustica multitudo, ut plerumque fragilitati humanae convenit,
12  3, 33|          litteris. Sed Secundinus plerumque legationem imperatori a
13  4, 8 |      exercitum postea egit et eos plerumque devicit, civitatisque, quas
14  4, 12|          ultra modum deditus. Nam plerumque in tantum infundebatur potu,
15  4, 12|          aliquam possidebat. Quem plerumque conventum episcopus rogat
16  4, 31|          prodigia terruerunt. Nam plerumque tres et quattuor splendores
17  4, 33|   simplicitatis et caritatis. Nam plerumque hospitum pedes ipse abluebat
18  4, 35|          erat castus in opere, et plerumque inebriabat barbaros, sed
19  4, 39|           populum conlidebat. Nam plerumque conviciis ac diversis oppropriis
20  5, 10|          magnae abstinentiae, qui plerumque ab inaedia diversis incommodis
21  5, 11|     contigerit pandam. Cum eosdem plerumque beatus Avitus episcopus
22  5, 20|          iterum retrorsum; et ita plerumque noctes epulando atque bibendo
23  5, 23|        circolus ille, qui pluviam plerumque significat, circa eam apparuit.
24  5, 40|         enim vino deditus erat et plerumque ita deformiter inebriabatur,
25  5, 42|          difficile retinetur, hic plerumque memoriter recensiret. Fuit
26  6, 8 |      oratione abegit et iudicibus plerumque, ut culpabilibus ignoscerent,
27  6, 36|        quem de cenosis carceribus plerumque liberavit. At ille cognoscens,
28  6, 45|      plurima reparavi. Sed et vos plerumque me muneribus vestris ditastis,
29  6, 46|      eclesias habens. Aiebat enim plerumque: 'Ecce pauper remansit fiscus
30  6, 46|        eclesias conscripta erant, plerumque disrupit, ipsasque patris
31  7, 1 |           lectioni vacaret, illud plerumque revolvebat, melius sibi
32  7, 1 | ministraret; quae multis infirmis plerumque salutem integram detulerunt.
33  7, 10|           sanctum incole, eo quod plerumque virtutes eius experiantur.  ~~
34  7, 22|  fideliter currebamus, promittens plerumque, quod, si umquam ad regis
35  7, 36|     vocitabant? Tune es ille, qui plerumque a regibus Francorum propter
36  7, 46|        dominum exosum habentes et plerumque fuga labentes, eo quod crebrius
37  8, 16|           rediit. Alius vero, qui plerumque in furtis diversisque sceleribus
38  8, 19|           quia furta et homicidia plerumque faciebat, sed et in adulteriis
39  8, 23|           tantum convaluerunt, ut plerumque naufragia evenirent. Ipsique
40  8, 34|       tantum dissolvi potione, ut plerumque ebrius cerneretur. Unde
41  8, 40|           agere non cessabat. Nam plerumque arcessitum et minacibus
42  9, 4 |      virtutibus praeditus, ita ut plerumque infirmis signum crucis inponens,
43  9, 15|        quibus haereticorum partem plerumque victam libris superioribus
44  9, 19|     caritate mutua diligerent, ut plerumque simul cibum caperent ac
45  9, 33|      fuerant. Adiit enim vir eius plerumque urbem Burdigalinsim, sed
46 10, 27|    saevientes a Fredegunde regina plerumque arguebantur, ut, relicta