Liber, Caput
1 1, 10| eodem locum accesserant, virum cognovimus, ea inserere
2 1, 21| reddimus Christum; sed ut virum agnuscimus, neque vos benefactorem
3 1, 25| enim secum Simonem magum, virum totius malitiae et omnes
4 1, 48| ablatus, nobis a Deo donatus. Virum si mus antiquitus institutus
5 2, 1 | Ecce! ego praestolor beatum virum et nescio, ubi sit vel quid
6 2, 1 | praeditus, saepius beatum virum conviciis lacessivit. Adeptum
7 2, 6 | hostes venerent, vidisse virum fidelem in visu quasi conferentem
8 2, 7 | apostolorum adibat atque, ut virum suum de hac via reciperet
9 2, 7 | Petit enim assiduae, ut virum suum de Galliis reducam
10 2, 32| succederet. Habebat tamen secum virum inlustrem Aredium, strinuum
11 3, 5 | instigat verbis dolosis virum suum, dicens: 'Hic iniquos
12 4, 3 | vestrae, utilem atque habentem virum ordinare dignimini, unde
13 4, 3 | dulcitudo expetiit. Et requirens virum divitem atque sapientem,
14 4, 12| ad domum pergit, satis virum obsecrans, ne de hoc cuiquam
15 4, 16| Habebat autem tunc secum virum magnificum et in omni bonitate
16 4, 24| patriciatus honori donavit, virum procerum statu, in scapulis
17 4, 26| quae postea in Ganthia virum accipiens est deducta. Habebat
18 4, 30| Correpta sub undis Scuta virum galeasque et fortia corpora
19 4, 41| causa mulier in odio semper virum habens, locum opperiebat,
20 4, 41| ex famulis concupiscens, virum veninu medificaret. Quo
21 5, 3 | mutuo se amore dilixisse, virum scilicet et puella. Cumque
22 5, 43| legatum ad Chilpericum mittit, virum nulli ingenii aut dispositiones
23 5, 50| discidere placuit, nisi hunc virum, libatis osculis, linquerimus.
24 7, 22| separare. Sed ego stupens, quae virum coepissit insania, blandis
25 7, 40| devenissent. Sed illa cognoscens virum suum interfectum fuisse
26 7, 42| ingrediente me atrium domus, vidi virum senem exhibentem arborem
27 8, 18| Cui obtestaverat rex, ne virum videre praesumeret, nisi
28 8, 19| occasiones diversas, qualiter virum adulterae, qui in terra
29 8, 20| utique vocans mulierem ceu virum; utrumque enim hominem dixit.
30 8, 33| sancti Vincenti veniente virum inluminatum, tenente manu
31 9, 33| mittit, dicens: 'Relinque virum tuum et veni, ut faciam
32 9, 33| quia: Si quis reliquerit virum et torum, in quo bene vixit,
33 9, 33| accepisse paenetentiam; sed virum sequi dispexit. Interea
34 9, 35| belli instaurari contra virum suum, ait ad eum: 'Ne accesseris
35 9, 38| caederentur, profititur Septimina, virum suum Iovium maleficiis interfecisse
36 9, 39| exempla, et beatissimum virum in tanto tibi facias esse
37 10, 8 | paulolum quievisset, super Virum nepotem suum inruit eumque
38 10, 10| causae noxia fidilem sibique virum necessarium tam celeriter
39 10, 15| criminibus, adserens, eam virum habere in monasterium, qui
40 10, 21| alium tribunitiae potestatis virum circumventum dolis interfecerunt,
41 10, 24| cum nox inrueret, repperit virum in veste alba cum duobus
|