Liber, Caput

 1  1, 35|      Quirinus Sisciensis ecclesiae sacerdos gloriosum pro Christi nomine
 2  1, 44|          huiusmodi dare: 'Quousque sacerdos dormis ? Quousque hostia
 3  1, 44|   religione permansit. Ipse quoque sacerdos cum coniuge et filia in
 4  2, 1 |            pater interrogaret, ait sacerdos: 'Non est hoc meum. Quod
 5  2, 14|          fabricata, indignum duxit sacerdos, ut opera eius deperiret,
 6  2, 21|          fumus evanuit. Verumtamen sacerdos temptatus est per commotionem
 7  2, 23|           ecclesiam non obaudiatur sacerdos Dei, cui ad pascendum oves
 8  2, 23|           commissum. Dehinc beatus sacerdos, uno adhuc manente nihilominus
 9  2, 23|           fletu dicentibus, tandem sacerdos, Spiritu in se sancto influente,
10  2, 23|     Aprunculus vivit, et ipse erit sacerdos vester'. Qui non intellegentes,
11  2, 31|           salutis insinuaret. Quem sacerdos arcessitum secritius coepit
12  2, 34|      crismaretur expetiit. Cui ait sacerdos: 'Si vere credis hoc, quod
13  2, 37|             contra quas saepe idem sacerdos pro fide conflixerat, debellaret.
14  4, 5 |           eum: 'Bene enim facis, o sacerdos, quod sic Dominum pro populo
15  5, 3 |            famulos excusatus. Tunc sacerdos ait ad eum: 'Nosti enim,
16  5, 11|          obumbrabatur, sed paries. Sacerdos quoque orans, ut, conversi
17  5, 11|            gloriosus ascendit, cum sacerdos de aeclesiam ad basilicam
18  5, 11|        adsimilatur. Alia autem die sacerdos eis legatos mittit, dicens: '
19  5, 18|         ìEiece, eiece haec a te, o sacerdos, ne faciat scandalum haec
20  6, 8 |             inquid, 'audio, sancte sacerdos; sed, insurgente vulgo,
21  6, 22|         insertum, quasi quereretur sacerdos, se a paradiso ad inferos
22  6, 22|            Interrogatur de diacono sacerdos. Respondit, sibi eum esse
23  6, 22|           et supplicans, ut pro se sacerdos oraret. Et sic cum honore
24  6, 36|           redderet. Gavisus auditu sacerdos, pueros civitatis collegit
25  6, 36|         interimere voluerunt. Quem sacerdos iterum misericordia motus
26  6, 36|          proferunt praemia, ut, si sacerdos obiret, ipse succederet.
27  6, 36|           repressit. Die vero, quo sacerdos operarios in agro adgregaverat
28  6, 36| provolvitur, dicens: 'Fortis esto, sacerdos Dei. Nam scias me emissum
29  6, 36|            Haec eo dicente, flevit sacerdos, imponens silentium clerico,
30  6, 36|       antedicto clerico, alligatur sacerdos catenis ab eius manibus,
31  8, 31|           resurrectionis diae, cum sacerdos ad implenda aeclesiastica
32  8, 31|      reliquae plebi tuae, o sancte sacerdos, ut ista tuo cultui evenirent.
33  8, 31|       susteneret'. Sciens autem ea sacerdos haec dolose proferre, ait: '
34  9, 6 |          maledictionibus prosequi. Sacerdos vero intellegens eum seductorem,
35  9, 8 |              Sit penes te, sanctae sacerdos, donec in praesentia Gunthchramni
36  9, 10|          ait: 'Scio te, beatissime sacerdos, magnum cum regibus honorem
37  9, 10|           vita defensat. O sanctus sacerdos, scio enim, te patrem communem
38  9, 39|           ait: 'Depraecor, sanctae sacerdos, ut has puellas, quae in
39 10, 1 |         exalasse. Sed non distitit sacerdos dandus praedicare populo,
40 10, 31|      relicta sunt. ~ Quod si te, o sacerdos Dei, quicumque es, Martianus