Liber, Caput
1 1 | sequentes, cupimus a primi homines conditione, si Dominus dignabitur
2 2, 29| vero quae eis indedistis homines fuere, non dii, ut Saturnus,
3 3, 6 | emendaveris consilium tuum, ut hos homines interfici non patiaris,
4 3, 7 | fratrem postea iniuste per homines iniquos occidit. Illa quoque
5 4, 14| suis: 'Bene locuntur hii homines. Non incedamus super eos,
6 4, 31| deursum, inopinatus repperiens homines, ut desuper fecerat, ipsos
7 4, 35| quia non per Deum, sed per homines adipisci voluit hos honores.
8 4, 39| res eclesiae spoliansque homines eius. Unde factum est, ut,
9 4, 42| Ignarus enim reppererat homines et nihil de his quae accesserunt
10 4, 43| transmarinis, Vigili archidiaconis homines septuaginta vasa quas vulgo
11 4, 43| audit a quodam, quia hoc homines Vigili archidiaconis perpetrassent.
12 5, 18| Loquebantur etiam tunc homines, in hac circumventionem
13 5, 32| verum verbum hoc, quod mali homines proloquuntur. Tamen ne crimen
14 6, 10| metuens, ne ob illius causam homines morerentur, qui vivens in
15 6, 22| diebus adprehensi sunt duo homines a Nunnichio Lemovicinae
16 6, 22| Adveniente vero episcopo, rex homines illos cum litteris repraesentat.
17 6, 22| directas. Interrogantur vero homines, a quo eas acceperint. Frontonium
18 6, 40| apostolicae percipe. Secundum homines enim loquibatur Paulus humilius,
19 6, 44| ita ut irati contra Deum homines, patifactis aditibus viniarum,
20 7, 33| scilicet coniuncti pariter homines istos audire deberent. Denique
21 7, 41| pedes super longissimus homines putaretur magnus, lignarius
22 7, 42| termino sita est, huiusmodi homines spoliare deberent. Sed agens
23 7, 42| dicens: 'Sancti Martini homines hii sunt. Nihil eis quicquam
24 7, 46| Cristofori, sepulto corpuscolo, homines suos post pueros dirigit.
25 8, 13| differrent. An forsitan mali homines aliquam inter vos discordiae
26 8, 29| Noveritis enim, quod cunctos homines haec causa continet. Armate
27 8, 34| potuisset adrepere, post homines insano furore discurreret.
28 9, 12| iubet. Verumtamen commoti homines, antequam ad eos accederent,
29 9, 20| Silvanectensi non redditur; homines, quos pro utilitate mea,
30 10, 1 | supplicationis emisit, octoaginta homines ad terram conruisse et spiritum
31 10, 2 | egrederentur. Iuraverunt homines illi, quod custodire inpatientia
32 10, 4 | Childeberthus differens homines vinctos accepere, ait: '
33 10, 4 | Accedens autem ad locum, homines agnoscere potero; de quibus,
34 10, 24| abductionem, direxit pretium per homines suos ad regem Persarum.
35 10, 25| mittens etiam ante se nuntios, homines nudo corpore saltantes adque
36 10, 25| praestigias publicavit. Nam homines illi, quos ad se credendum
|