Liber, Caput
1 1, 11| victibusque pascuntur angelicis. Deinceps enim post acceptam legem
2 1, 43| totum suscepit imperium. Qui deinceps divinis affatibus fretus,
3 2, 7 | Alanos bello edomuit, ipsi deinceps post multas lites et bella
4 2, 9 | duces essent, retulit; et deinceps ait: Post dies paucolus,
5 2, 15| Et ipse Eufronius huius deinceps urbis episcopatum sortitus
6 2, 32| et de praesenti solvit et deinceps solviturum se esse promittit. ~~~
7 2, 40| patefacias, cuncta ipse deinceps possessurus'. Quibus venientibus
8 3, 3 | mare conpraehenderent, ipse deinceps secuturus. Quod cum Theudorico
9 3, 14| mortuus est. Evaginatumque deinceps Mundericus gladium, cum
10 3, 18| eius, nec scrutans, quid deinceps plenius pertractaret, venit
11 3, 32| postea victus abscessit. Deinceps vero Buccelenus Siciliam
12 4, 24| lectione peritum; cui tanta deinceps habendi cupiditas extitit,
13 4, 33| a somno excutitur, multo deinceps monachis severior apparens. ~~~
14 4, 41| interfecti sunt. Langobardi deinceps alium super se regem statuunt. ~~~
15 5, 28| adfuissent, acerbiora quoque deinceps infligentes tributa. ~~~
16 6, 7 | Sed et ipse inpulsatus deinceps a Iovino, ut removeretur,
17 6, 11| sacramenta, se fidelem episcopo deinceps regique futurum, suis induitur
18 6, 17| pollicitur dolosae, se deinceps quae rex iusserat impleturum.
19 6, 19| vero noluerit, tractabis deinceps, quid sequaris'. Et sic
20 6, 23| omnino non exigi. Sed magnum deinceps dolum hic intulit infans. ~~~
21 7, 22| interfectum, quantuscumque deinceps clericos repperissem, in
22 7, 35| vias reliquerat. Audientes deinceps eos infra muros urbis Convenicae
23 7, 36| nulli; quod autem ab eo vel deinceps a fratribus sim tonsoratus,
24 8, 9 | non venerunt. Rogaverunt deinceps, ut ad sanctum pascha baptizaretur,
25 8, 21| aufugit. Ablataeque sunt ei deinceps omnes res, quae in Arverno
26 8, 33| Quibus ablatis, et glires ibi deinceps extra numerum et serpentes
27 9, 6 | terminum. Nec cognovimus deinceps, quo abisset; dicebat tamen
28 9, 22| defuncti. Sed et multis vicibus deinceps ab hoc interitu gravata
29 9, 30| vixerant, in ipso hic eos deinceps retenere; neque ullam novam
30 9, 41| districtionis possit accipere, ut deinceps nulli libeat sub hunc lapsum,
31 10, 10| obrutus. Multum se ex hoc deinceps rex paenitens, ut sic eum
32 10, 16| sumus, ut haec nullatinus deinceps pro reprehensione repeteret.
33 10, 19| Quae et ille convictus deinceps est confessus. Haec audientes
34 10, 24| quibus nonnulli a ruinis deinceps extracti sunt mortui, pauci
35 10, 29| etiam pecoribus affatim deinceps pocula ministraret. Nuperrimo
36 10, 29| statimque dolor fugatus nusquam deinceps ad iniuriam hominis excitatus
|