Liber, Caput

 1  1, 35|          cum cecidisset in gurgite, diu super aquas divina virtute
 2  1, 44|       recurro'. Haec et his similia diu declamanti, tandem sacerdotis
 3  1, 48|              obsistentibus paganis, diu civitas Toronica sine benedictione
 4  2, 1 |            lapidare. Aiebant enim: 'Diu pietas sancti tuam celavit
 5  2, 3 |             arreptus a daemone, qui diu de sanctorum sanguine pastus
 6  3, 14|      insipientibus? Numquid poteris diu regi resistere? Ecce ablatum
 7  4, 22| Childeberthi regis occupat; sed non diu ei hoc licuit possedere;
 8  4, 36|       coniuge de sancto Dei; et cum diu multoque tempore observatum
 9  5, 3 |          repromittas'. At ille, cum diu ambiguus cogitatione siluisset,
10  5, 5 |             aguntur, ipse, quia iam diu epilenticus erat, ab hoc
11  5, 11|       abscedite a loco'. Illi autem diu aestuantes atque dubitantes,
12  5, 20|         meditando deducere. Sed non diu haec sanctitas inlibata
13  5, 34|            penetens, ait ad regem: 'Diu nos male agentes pietas
14  5, 36|        Maracharius, avunculus eius, diu in ipsa urbe usus est comitatum.
15  5, 36|        crudeliter enecatur. Sed non diu multam eius mortem pertulit
16  5, 38|          est in relegione catholica diu commorare; sed ut rebaptizaretur
17  5, 38|      puellam in terram conlidit, et diu calcibus verberatam ac sanguine
18  5, 38|     veritatem agnuscerit. Quod ille diu refutans, tandem commotus
19  5, 39|      puellae relegatam et turmentis diu cruciatam, elicuit ab ea
20  6, 4 |            dux Campanensis, cum iam diu a diversis fategaretur et
21  6, 8 |     prosternitur in oratione et tam diu in lacrimis ad Deum fudit
22  6, 35|       Mummolum praefectum, quem iam diu regina invisum habebat,
23  6, 35|           extensum ad trocleas, tam diu loris triplicibus caesus
24  7, 1 |          ipse referre erat solitus, diu in habitu saeculari commoratus,
25  7, 1 |          sectari. In quo monastyrio diu sub regula a patribus instituta
26  7, 2 |        Chilperico inventamque, quam diu quaesierat, mortem Aurilianensis
27  7, 36|          expositam , en ipsam, quam diu quaesisti, exilii foveam,
28  7, 46|       equitando terebat. Pueri vero diu dominum exosum habentes
29  8, 2 |             Quis', ait, 'est iste?' Diu enim erat, quod ab eo visus
30  8, 5 |            sceleribus suis". Et cum diu multumque quasi altercantes
31  8, 12|      invicem, ut salvimini. Fusaque diu oratione cum lacrimis, ut
32  8, 34|             tribui. Sed, resistente diu domino, potans, eum in hoc
33  9, 13|            abiens, retentus et post diu dimissus est; et de morbo