Liber, Caput
1 1, 1 | Ewa.~ ~Principio Dominus caelum terramque in christo suo,
2 1, 35| subtrahi, sed erectis ad caelum oculis ait: 'Iesu domine,
3 1, 47| scilicet ut, quos tenet socios caelum, sepultorum hic corporum
4 1, 48| psallentium audierunt in caelum, quod in libro virtutum
5 2, 1 | prospice eminus; ecce! caelum solite sicut amens respicit'.
6 2, 10| propheta dicit: Dii, qui caelum et terram non fecerunt,
7 2, 29| ille magis coli debit, qui caelum et terram, mare et omnia
8 2, 29| qui solem lucere fecit et caelum stillis ornavit, qui aquas
9 2, 30| ille videns, elevatis ad caelum oculis, conpunctus corde,
10 4, 31| tres vel quattuor soles in caelum!' Quadam tamen vice in Kalendis
11 4, 31| annum integrum apparuit, et caelum ardere visum est, et multa
12 4, 34| anonae, subito nubilatum est caelum, et ecce! imber validus
13 4, 51| In eo anno fulgor per caelum discurrisse visus est, sicut
14 5, 33| inlucescerit, fulgor per caelum cucurrisse visus est et
15 5, 41| Adserebant enim quidam et caelum ardentem se vidisse. Leger
16 6, 6 | extensis pedibus elevatisque ad caelum manibus, gratias agens Deo,
17 6, 14| apud Sessionas civitatem caelum ardere visum est, ita ut
18 6, 21| nequaquam hominem metuentes; per caelum ignis discurrere visus est.
19 6, 33| usquequod evanuerunt. Sed et caelum ab ipsa septemtrionali plaga
20 7, 1 | contremuit. Ad ille, extensis ad caelum manibus, cum gratiarum actione
21 7, 11| flores; pharus magna per caelum discurrens, quae, priusquam
22 7, 38| cerneret traditum, elevatis ad caelum manibus et oculis, ait: '
23 8, 8 | apparere solent. Fulgor per caelum cucurrisse visus est, floresque
24 8, 15| potius Deo omnipotenti, qui caelum fecit ac terram, dignum
25 8, 17| similes; vidimusque totum caelum ab his operire. Et erat
26 8, 24| narravimus, quasi ardere caelum, ex huius incendii splendore
27 8, 42| habitae sunt. Fulgor per caelum in modum serpentes cucurrisse
28 10, 13| qui defuncti sunt sancti, caelum, ut credimus, retinet, -
29 10, 23| noctis tempore saepius per caelum cucurrisse mundumque inluminasse
30 10, 29| vocante Domino, migravit ad caelum. Lemovicinae urbis incola
31 10, 29| nonnulli et alii, quos caelum retinet, quos vos ut confessores
|