Liber, Caput

 1  2, 12|            virorum furentium animus verbis linibus mollire possit,
 2  2, 24|     sempiternum, eo quod obaudieris verbis meis et famem meam refectione
 3  3, 5 |           furore succensa, instigat verbis dolosis virum suum, dicens: '
 4  3, 5 |          huiuscemodi ille incitatus verbis, uxoris iniquae consilium
 5  3, 18|          dividatur'. De quibus ille verbis valde gavisus, Parisius
 6  4, 11|         clamorem dari praecepit his verbis: 'Cur nos deseris, bone
 7  4, 14| contemnerent reddere. His incitatus verbis, ad eos dirigit. Cumque
 8  4, 24|       validum, lacertu robustum, in verbis tumidum, in responsis oportunum,
 9  4, 28|            per ingenia dissimulans, verbis eam lenibus demulsit. Ad
10  4, 46|            Tunc Andarchius demulsit verbis lenibus Urso, fecitque eum
11  4, 49|         equo, ad eos dirigit eosque verbis lenibus demulsit, multos
12  5, 18|             suis et ait: 'Victum me verbis episcopi fateor et vera
13  5, 20|         sine mora, castigatos prius verbis multis, implevit. Sed nulla,
14  5, 39|        vulneris adfirmabant. Quibus verbis rex Chilpericus inlusus,
15  5, 39|            sed nihil proficientibus verbis, legatam ad stipitem, vivens
16  5, 49|         tribus altaribus, me de his verbis exuerem sacramento. Et licet
17  6, 36|       misericordia motus castigatum verbis lenibus liberavit honorique
18  7, 14|          discesserunt. Tunc rex his verbis succensus, iussit super
19  7, 22|            sum. Sed cum eius furias verbis lenibus superare non possim,
20  7, 22|        multa convicia. Nam et illum verbis procacibus et me diversis
21  8, 16|              Confessusque est miser verbis propriis quae venerat excusare
22  8, 40|             et minacibus lenibusque verbis, ut ab hac malitia desisteret,
23  9, 28|        quoque recusante, non se his verbis esse communem, sed potius
24  9, 33|            acrius hic vir inpugnare verbis coepit, dicens: 'Abstulisti
25 10, 3 | Gunthchramnum regem cum huiuscemodi verbis direxit: 'Nos, piissimi
26 10, 13|            errare puto, ut adserere verbis lenibus temptetis acerrimam
27 10, 13|       Itaque consolamini invicem in verbis istis. Plurima sunt enim
28 10, 15|    tantasque strages vel tanta mala verbis poterit explicare, ubi vix
29 10, 19|           collocutus est; de quibus verbis nihil intelleximus, nisi
30 10, 27|           scandalum. Sed cum eosdem verbis lenibus placare nequiret,