Liber, Caput

 1  1, 38|       absolvi iubens, ad propria redire permisit. ~~~
 2  2, 1 | auctoritate papae illius Toronus redire disponit; et veniens ad
 3  2, 7 |   Thorismodo: 'Festina velociter redire in patriam, ne insistente
 4  2, 9 |          gulae et ventre deditus redire ad Hispanias filium monet.
 5  2, 12|        dans etiam signum, quando redire possit in patriam; id est
 6  2, 32|       rex accepto hostem patriae redire iubet ad propria. Tunc missa
 7  3, 13|          possent, ad propria iam redire disponerent, audientes haec
 8  4, 28|          secum detulerat, libera redire permitteretur ad patriam.
 9  4, 42|      regum solaciumque Francorum redire deberent in Galliis. Igitur
10  4, 42|        suppellectile facultatis, redire in Galliis distinant, scilicet
11  4, 49|         patienter ferebat, donec redire possit ad patriam. Tunc
12  5, 29|         civitatem suam Veneticam redire permittitur. Byppolenus
13  5, 50|       regi iam dicta, ad propria redire vellimus, non ante discidere
14  6, 11|      inventus, ad civitatem suam redire permissus, cum grandi est
15  6, 36|        credens, hos ad civitatem redire iubet. Dum haec agerentur,
16  7, 1 |      mundanae habitationis locum redire permitteris, cum mihi melior
17  7, 1 |   saeculum fragilem et hic ultra redire non valeam. Ne, queso, Domine,
18  7, 20|       rem patifecisset occultam, redire permissus est ad patronam.
19  8, 43|         Episcopus autem ad urbem redire iubetur et usque ad synodum
20  9, 22|      fuisset auditus, ad propria redire disposuit. Interea navis
21 10, 3 |      exercitus ac fame adtritus, redire ad propria distinavit, subdens
22 10, 5 |           pacificatus cum eodem, redire ad propria iussus est, datis
23 10, 14|       diaconus ordinatus fuerat, redire differret. Hic in tanta
24 10, 15|   abbatissam, mox ad monasterium redire puellam praecipiunt. Revertentesque
25 10, 16|        ne peiora proveniant, vel redire concedite vel permittatis
26 10, 19|       permisit eum ad urbem suam redire, dirigens epistulas, ut
27 10, 23|       IIII., prima mane, cum lux redire cepisset. Sol eclypsin pertulit
28 10, 28|        et ad Cavillonensim urbem redire statuit. ~~~
29 10, 31|         a crimine, ad urbem suam redire iussus est. Hic aedificavit