Liber, Caput
1 2, 1 | accepit. Armentius vero febre corripitur, media autem
2 2, 5 | accedens, modica pulsatus febre, recessit a corpore, ablutusque
3 2, 23| post haec, ut accedente febre aegrotare coepisset. Qui
4 4, 16| ut capilli eius a nimia febre decederunt. Habebat autem
5 4, 18| ista gesserat correptus a febre, nocte media expiravit,
6 4, 21| venationem exerceret, a febre corripitur, et exinde Conpendio
7 4, 21| cum graviter vexaretur a febre, aiebat: 'Wa! Quid potatis,
8 4, 36| presbiter statim inruit in febre et aegrotans convaluit;
9 4, 36| sanctum evomebant, iterum in febre redactus, spiritum exalavit. ~~~
10 5, 22| iunior, a desenteria et febre conpraehensus, a rebus humanis
11 5, 36| corripitur; qui nimia exustus febre, clamabat, dicens: 'Heu,
12 5, 36| tormento'. Haec cum maxima in febre clamaret, deficiente robore
13 5, 40| legatione directus, correptus a febre nimia, spiritum exalavit,
14 6, 6 | vadit invenitque infirmum febre plenum, qui per nutum aures
15 6, 8 | reclusionis suae parumper febre pulsatus tradidit spiritum;
16 7, 1 | detulerunt. Quodam autem tempore, febre nimia exaustus, hanillus
17 8, 12| invadit morbus exhaustusque febre peremit; filius eius ab
18 8, 22| vero regressus ex synodo, a febre corripitur; arcessitumque
19 8, 39| laetitia praeparasset, a febre correptus, annum quem coeperat
20 8, 40| statim ut falcem misit, febre correptus, diae tertia spiritum
21 9, 13| Wiliulfum civem Pectavum plenum febre, hoc morbo laborantem, in
22 9, 21| dedit; statimque, restincta febre, sanatus est. Quod non habetur
23 9, 30| ipsum protulerat, ipsa die a febre correptus, die tertia expiravit.
|