Liber, Caput

 1  1, 10|  unicuique tribui suam patuisse viam, illud testimonium psaltirii
 2  1, 10| aequaliter possunt aut per unam viam ad vitam cuncti transire.
 3  1, 26|        Primus tamen omnium hanc viam levita Stefanus [et] martyr
 4  4, 12|    reclinat advertitque hominem viam praetereuntem. Hunc, licet
 5  4, 42|          illam re vera tenentes viam, quam anno superiore tenuerant;
 6  4, 44|     quidem Ebredunensim carpens viam, usque Machao villam Avennici
 7  6, 5 |  praeter eum; qui invenit omnem viam scientiae et dedit illam
 8  6, 5 |       aut apostulos, qui eum ad viam revocarent salutis, nisi
 9  6, 29|     gradiens perveniret. Cumque viam nesciret, vir quidam se
10  6, 45|  invenire potuissent, nihil per viam quam gradiebantur relinquentes;
11  7, 39|     propria rediens, magnas per viam praedas et homicidia fecit.
12  7, 46|         duobus pueris Saxonibus viam equitando terebat. Pueri
13  8, 30| universa reliquid, quae vel per viam coeperat vel quae secum
14  8, 30|         regressus. Tantaque per viam scelera, homicidia, praedas,
15  8, 30|    atquae inaedia pereuntes per viam relinquebantur exanimes,
16  9, 6 | sollemnitatem, profecisceris in viam tuam'. At ille parvi pendens,
17  9, 39|    victus alimonia ullam eis in viam quisquam praebuerat. Accesserunt
18  9, 41|       dicentes, unusquisque per viam, quam adrepere potuit, repedaret.
19 10, 9 |      cum eodem conectit, ac per viam totam se blasphemiis, convitiis
20 10, 9 |         transierat, metuens per viam illam qua venerat regredi,
21 10, 24|       mane autem proficiscimini viam, quam volueritis'. Cui ille,
22 10, 25|       genua eius ac discussurus viam illius, iussit eum adprehensum