Liber, Caput

 1  1    |         mundi sint anni. Sed prius veniam legentibus praecor, si aut
 2  1    |  credulitatem puram obtenire posse veniam apud Deum. Credo ergo in
 3  1, 26|         Sic eum volo manere, donec veniam. ~~~
 4  2, 37|           ipse ad pedes beati viri veniam deposcens sternitur. Quod
 5  3, 5 |          fletu et ieiuniis durans, veniam praecabatur. Psallentium
 6  3, 28|            paenitentiam agebant ac veniam praecabantur Deo, quod ista
 7  4, 2 |            post eum cum muneribus, veniam praecans et hoc quod fecerat
 8  5, 18|            pedibus eius, dare tibi veniam inpetramus"'. His seductus
 9  6, 11|       Dinamius haec omnia cernens, veniam petens, datis duci multis
10  6, 20|         pauperes reficiuntur, mihi veniam obteneant apud Deum'. Multa
11  6, 32|        Prostratusque pedibus eius, veniam flagitavit. Cui rex: 'Cautum',
12  6, 32|       reginae pedibus provolvitur, veniam depraecans. At illa frendens
13  9, 8 |          ac proceres discurrere et veniam sero praecare, quam ante
14  9, 8 |            regis pater ex lavacro, veniam inpetrare confidens. Tunc
15  9, 10|  poposceris. Ideoque aut inpertire veniam, aut moriamur simul'. Haec
16  9, 14|            Childeberthum accedens, veniam deprecatur, prius tamen
17 10, 1 |           Deus vult a se praecibus veniam exigi, qui quantum meremur
18 10, 1 | supplicantes, peccatorum nostrorum veniam promerire valeamus. Haec
19 10, 16|          tamen, si haec culpa sit, veniam se coram cunctis petere,
20 10, 16|            ut abbatissae pro culpa veniam peterent aut quod male direptum
21 10, 20|          episcopis solo prostrata, veniam petiit, promittens se cum
22 10, 20|     ingrederetur. Sed utrisque rex veniam inpertire deprecatus est,