Liber, Caput

 1  1, 10|          Alii vero asserent, unum cunctis ingressum, nonnulli, unicuique
 2  1, 20|    tribuente vel caelestem regnum cunctis gentibus promittente atque
 3  2, 1 |         si ego te generavi, coram cunctis edicas'. Et ille: 'Non es',
 4  2, 3 |         Cyrola asserit falsa esse cunctis est manefestum'. Videns
 5  2, 9 |          milibus ferro peremptis, cunctis Wandalorum ad internitionem
 6  2, 23|         quo quasi iudex resedebat cunctis potestate praestantior,
 7  3, 15|  discesserunt. Dormientibus autem cunctis, vocavit Leo Attalum, stratisque
 8  4, 7 |           cum adhuc non ordinatus cunctis ipse praeesset, Cautino
 9  4, 36|           hic possibiliter ita in cunctis exercuit, ut in eius pectore
10  4, 44|        fuerat. Tunc datis pariter cunctis in praeda, ad Ebredunensem
11  5, 18|             O episcope, iustitiam cunctis largire debes: et ecce!
12  5, 46|            valde elymosinarius et cunctis humanus, in oratione et
13  5, 49|        vel patientiam simul. Tunc cunctis dicentibus: 'Non potest
14  6, 13|      nocte veniens, quiescentibus cunctis et vino depressis, accensis
15  6, 36|            Interea, quiescentibus cunctis, media fere nocte, cubiculum
16  7, 1 |          eo loquente, stupentibus cunctis qui aderant, coepit iterum
17  7, 14|      viderit demicare' . Ad haec, cunctis silentibus, addedit rex: '
18  8, 29|           effecti opibus inmensis cunctis supereminent cunctisque
19  9, 6 |         cellolam. Perscrutatisque cunctis quae habebat, invenit cum
20  9, 20| civitatibus, agris, reditibus vel cunctis titulis et omne corpore
21 10, 8 |      repperitur. Sed nescientibus cunctis, quis haec fecisset, crimen
22 10, 16|        culpa sit, veniam se coram cunctis petere, professa est; tamen