Liber, Caput

 1  2, 5 |      misericordiam praecabatur, ne umquam gentem hanc incredulam sibique
 2  2, 9 |    incolunt depopulatus est, nullo umquam occursante, nisi quod pauci
 3  3, 9 |          erat solitus rex: 'Vellim umquam Arvernam Lemanem, quae tantae
 4  4, 7 |            ortae sunt, quia nullus umquam potuit flectere Catonem,
 5  4, 23|          tamen sibi sacramenta, ne umquam contra eum agere deberet.
 6  5, 38|           corde toto confiteor nec umquam ab hac fide ibo retrorsum'.
 7  6, 11|         per episcopum perderet nec umquam Massiliensem urbem suo potiretur
 8  6, 46|        avulsione multetur'. Nullum umquam pure dilexit, a nullo dilectus
 9  7, 8 |     venerat, armis se munivit, nec umquam ad eclesiam aut reliqua
10  7, 22|     promittens plerumque, quod, si umquam ad regis gratiam perveniret,
11  7, 47|      invicem sacramentis, ut nullo umquam tempore contra alterum pars
12  8, 33|      movebantur. Sed nec mulier se umquam a fenestra, per quam interdum
13  9, 5 |      caraxata sunt, quae res nullo umquam modo aut eradi potuit aut
14  9, 20| conservetur neque a quocumque ullo umquam tempore convellatur, et
15  9, 27|          verbo suo posita, a nullo umquam parentum defuncti illius
16  9, 30|       thesauro delatus non est nec umquam per tot convaluit annus.
17 10, 1 |         multa praece deposcens, ne umquam consensum praeberet populis,
18 10, 9 |       regibus culpabelis sumus nec umquam contra utilitatem eorum
19 10, 15|   inimicitiae ortae sunt; vel quis umquam tantas plagas tantasque
20 10, 24|    coniugem ac liberos habens, nec umquam ei in omni vita sua dies