Liber, Caput

 1  2, 8 |         Valentinianus imperator, metuens, ne se per tyrannidem Aetius
 2  2, 27|   retentationem inferri. Ad ille metuens, ne propter eum iram Francorum
 3  2, 28|       petens. Quod ille recusare metuens, tradidit eam viris; illeque
 4  2, 34|         nomini tuo inter gentes. Metuens enim populum, o rex, ignorans,
 5  2, 34|         ut scripsit, urbem nihil metuens oberrabat. Cumque haec per
 6  3, 18|     diligeret, invidia ductus ac metuens, ne favente regine admitterentur
 7  4, 13|         ab urbe cum magno fletu, metuens, ne alequid in itinere adversi
 8  4, 18|          Austrapius dux Chramnum metuens, in basilica sancti Martini
 9  4, 46|     ignis absorberit. Ursus vero metuens basilicam sancti Iuliani
10  6, 10| conspectui praesentari. Tunc ego metuens, ne ob illius causam homines
11  7, 10|     supra meminimus, Chilpericum metuens confugerat, resedebat. Ragnovaldus
12  7, 18|          Quo negante, de his rex metuens, armis se valde munivit,
13  7, 37|         cernens quae gerebantur, metuens, ne Leudeghyselus, obtenta
14  8, 10|      oraturii cuiusdam sepultus, metuens regina, ne aliquando inventus
15  8, 40|      exercitatus, nullum iudicem metuens, pro eo quod iumentorum
16  9, 3 |          in qua securus et nihil metuens stare denuscitur, verberitur"'.
17  9, 30|           Sed rex ingemiscens ac metuens virtutem sancti Martini,
18  9, 33|     Quibus auditis, Berthegundis metuens, ne a sacerdotibus Dei communione
19 10, 9 |    ipsius, qui prius transierat, metuens per viam illam qua venerat
20 10, 25|       magnum ac profiteri se non metuens Christum, adsumptam secum