Liber, Caput

 1 prae  |      rusticum multi'. Libuit etiam animo, ut pro suppotatione annorum
 2  2, 8 |   infirmitudini esset neque oneri, animo alacer, membris vegitus,
 3  2, 12|            solidum, tunc tu securo animo in patriam repedabis'. Abiens
 4  2, 35|      frater meus vellit, insederat animo, ut nos Deo propitio pariter
 5  3, 7 |           scelere indignantes, uno animo eademque sententiam Thoringiam
 6  3, 30|       adpeterent, et qui libuisset animo, hunc sibi statuerent regem. ~~~
 7  4, 13|         confugerant intenderent ex animo quae dicebantur, ad regias
 8  4, 26| monasthirio egrediens, libenti eum animo sequeretur. Quod ille, nihil
 9  4, 50|               Dolorem enim ingerit animo ista civilia bella referre.
10  6, 8 |         dicens: 'Semper me benigno animo solitus eras audire, fili
11  7, 1 |         facilia factu putat, aequo animo accepit; supra ea veluti
12  7, 29|           terreturio erat. Volvere animo coepit, utrum Fredegundem
13  7, 29|       Claudius Eberulfo: 'Delectat animo ad metatum tuum haurire
14  8, 2 |         ille non respuens, benigno animo ingressus, hausto poculo,
15  8, 10|        hunc esse, quem rex intento animo requirebat. Convocato igitur
16  9, 19|            audiens, amaro suscepit animo dicta Sichario dixitque
17  9, 39|        quod videntur libente semel animo suscepisse, quoniam contaminare
18 10, 15|        votum, quod leve conceperat animo, non explevit. Interea Iustina
19 10, 15|             fueruntque pariter uno animo eademque voluntatem. Denique,
20 10, 31|       honore celebrarentur, libuit animo haec iterum, praeluciscente