Liber, Caput

 1  1, 47|    initium! O, si ante introissem mortis ianuam, quam lactis acciperem
 2  2, 3 |      euangelistae exemplum; si ad mortis exitium, 'vivere mihi Christus
 3  2, 9 |          locis vulnera aut dubiae mortis sequerentur. Dehinc maiore
 4  5, 22|          est; quem mater ob metum mortis a se abiecit et perdere
 5  5, 25|          maiestatis lesi iudicium mortis susceptum, unus ab exercitu
 6  5, 33|      atque ita omnes populus metu mortis exterritus est, ut, si non
 7  5, 34|            ipsumque in discrimine mortis Fredegundis mater cernens,
 8  5, 43|      minorem dicit, cui tristitia mortis ingemit, cui postremo moriens
 9  5, 43|          Pater unum sumus. Nam et mortis timor et commendatio spiritus
10  6, 8 |       quod videbat vivere quem in mortis interitu reliquisset. Haec
11  7, 39|         servatur; nam cerno me in mortis exitio positum'. Cui ille. '
12  8, 5 |        tetendit insidias, quae ei mortis exitium intulerunt. Quod
13  8, 29|      omittite, nec sit trepidatio mortis in pectore. Noveritis enim,
14  9, 9 | suppliciis trucidatus, ultoris se mortis regiae esse iactarent. Sed
15 10, 1 |      etiam in ipsa sententia suae mortis emeruit. Mutemus igitur
16 10, 13|         ut resurgat? Hoc est, qui mortis somno oppraemitur, non est
17 10, 19|       crimen maiestatis reum esse mortis, qui semper contra utilitatem
18 10, 24|       salvatusque est a periculis mortis ac velut memoratus Loth
19 10, 25|       Episcopis ac civibus moenas mortis intentabat, eo quod ab his