Liber, Caput
1 2, 9 | voraginibus inmersi, permixtis hominum iumentorumque corporibus,
2 2, 10| eis viginti quattuor milia hominum. Quid de his qui initiati
3 2, 10| argentum et aurum, opera manuum hominum. Similis illis fiant qui
4 3, 37| adfectae vel fame, absque ullo hominum dolo, cum magnae essent
5 4, 40| quaeat? Quem Deus ad usus hominum procreavit, qui fomentis
6 5, 18| quod sit iniustus et nulli hominum iustitiam praestit". Illis
7 6, 14| super vestimenta multorum hominum caecidit et ita tabe maculavit,
8 6, 36| crudelitatemque iniquorum hominum veloci pietate repressit.
9 7, 23| Loquebantur tunc multi hominum, Medardum tribunum in hoc
10 7, 33| secreta conlocutio ulli hominum panderetur. Tunc indicavit
11 7, 36| Vel quis te, infelicissime hominum, in his locis adduxit, edicito.
12 7, 47| misit puerum ad aliquorum hominum invitationem, ut ad domum
13 8, 14| Ascendentibusque nobis, inruit turba hominum diversorum, impletaque est
14 9, 9 | adhuc secum multitudinem hominum, quae ad eos pertenere videbatur,
15 9, 20| Brunichildem et inimicam Dei atque hominum Fredegundem?' Quo negante,
16 9, 28| discuteretur. Inquirebant etiam in hominum vel vestimentis vel calciamentis
17 9, 28| sufficit, o infilicissime hominum, quod inpudico consilio
18 9, 39| referimus, qui voluntates hominum suae facit voluntati conecti,
19 10, 4 | collectis duobus aut tribus hominum milibus inruit super nos,
|