Liber, Caput 
 1  2, 9 |       voraginibus inmersi, permixtis hominum iumentorumque corporibus,
 2  2, 10|           eis viginti quattuor milia hominum. Quid de his qui initiati
 3  2, 10|      argentum et aurum, opera manuum hominum. Similis illis fiant qui
 4  3, 37|       adfectae vel fame, absque ullo hominum dolo, cum magnae essent
 5  4, 40|            quaeat? Quem Deus ad usus hominum procreavit, qui fomentis
 6  5, 18|           quod sit iniustus et nulli hominum iustitiam praestit". Illis
 7  6, 14|            super vestimenta multorum hominum caecidit et ita tabe maculavit,
 8  6, 36|            crudelitatemque iniquorum hominum veloci pietate repressit.
 9  7, 23|               Loquebantur tunc multi hominum, Medardum tribunum in hoc
10  7, 33|              secreta conlocutio ulli hominum panderetur. Tunc indicavit
11  7, 36|           Vel quis te, infelicissime hominum, in his locis adduxit, edicito.
12  7, 47|            misit puerum ad aliquorum hominum invitationem, ut ad domum
13  8, 14| Ascendentibusque nobis, inruit turba hominum diversorum, impletaque est
14  9, 9 |             adhuc secum multitudinem hominum, quae ad eos pertenere videbatur,
15  9, 20|   Brunichildem et inimicam Dei atque hominum Fredegundem?' Quo negante,
16  9, 28|   discuteretur. Inquirebant etiam in hominum vel vestimentis vel calciamentis
17  9, 28|            sufficit, o infilicissime hominum, quod inpudico consilio
18  9, 39|            referimus, qui voluntates hominum suae facit voluntati conecti,
19 10, 4 |          collectis duobus aut tribus hominum milibus inruit super nos,
 
  |