Liber, Caput

 1  2, 32|          fratrem meum praebueris solatium, ut eum bello interficere
 2  2, 41|          Chararicus, evocatus ad solatium Chlodovechi, eminus stetit,
 3  2, 42|        fratrem eius, ait: 'Si tu solatium fratri tribuissis, allegatus
 4  3, 6 |     Burgundias petiit, vocans in solatium Theudoricum regem. Ille
 5  3, 32|        praetio gentibus, Narsiti solatium mittit, confligensque postea
 6  4, 10| devastans, pro eo quod Saxonibus solatium praebuissent. ~~~
 7  5, 14|      eius advenit. Cumque parvum solatium qui eum ducebant haberent,
 8  6, 4 |         committere proelium, quo solatium regionis intereat'. Haec
 9  6, 11|        fratri, datis clericis ad solatium inpositisque necessariis,
10  7, 22|      corde, in quantum potuemus, solatium ministravimus. Et quamquam
11  7, 29|          cum venisset, per eorum solatium Eberulfum possit obpremere.
12  7, 29|        ut dixemus, viris, qui ad solatium eius venire debuerant, ipse
13  7, 31|  Inquirens autem, quae ei causae solatium praebere possint, narravit
14  7, 34|         habere mecum non modicum solatium. Sed quoniam frater meus
15  7, 34|         illa pietas divina augit solatium, non periatis inopia'. Haec
16  7, 38|        quia non vult rex perdere solatium tuum, eo quod parum de generatione
17  9, 38|         atque Droctulfum, qui ad solatium Septiminae ad nutriendum
18 10, 9 |        vestimenti conpositos, in solatium Waroci abire praecepit.