Liber, Caput

 1  1, 2 |         duos filios. Sed dum Deus unius sacrificium dignanter suscipit,
 2  1, 17|        regnis.~ ~Ergo ne videamur unius tantum Hebreae gentes habere
 3  2, 2 |         Filio ac Spiritum sanctum unius credo esse substantiae essentiaeque',
 4  3, 9 |          incisam Archadius serram unius portae eum civitati intromisit.
 5  4, 31|      extinguit, ut putaris, ea in unius hominis manu posita aquae
 6  4, 33|      positus ita angustus, ut vix unius vestigii latitudinem recipere
 7  5, 21|          quod semeplenum erat, ad unius guttae discensum impletum
 8  5, 39|   operatum. Nam ipsi concupiscens unius ancillarum tuarum filia,
 9  5, 48|          teneri non possit, auris unius incisione multatur. Dehinc
10  6, 36| invitaretur, reversus ad vomitum, unius pueruli matrem immemor anterioris
11  6, 40|        Filium et Spiritum sanctum unius esse virtutes'. Cui ego
12  7, 14|        ille discernat, cum nos in unius campi planitiae viderit
13  7, 32|      ìIudicavit tunc Deus, cum in unius campi planitiae iuncxerimus,
14  8, 25|     piscibusque refertum, quod in unius ulnae altitudine conversum
15  9, 39|      prodita videtur ingressa, ne unius turpi dedecore ducantur
16 10, 1 |   diaconus noster, qui aderat, in unius horae spatio, dum voces
17 10, 27| disceptatio est orta, pro eo quod unius filius alterius filium,