Liber, Caput

 1  2, 9 |        Marcomere et Sunnone ducibus Franci in Germaniam prorupere,
 2  2, 9 |          vicos distitutos offendit. Franci enim simulatu metu se in
 3  2, 9 |        aperta camporum, quae libera Franci reliquerant, avide effusus
 4  2, 9 |   diversabantur. Et post pauca, cum Franci de Germania praedas tulissent,
 5  2, 12|             Basinam latuit. Denique Franci, hunc eiectum, Egidium sibi,
 6  2, 32|            in adiuturium meum, quia Franci se conmovent contra nos
 7  2, 33|            interfectus est. Denique Franci, qui apud Godigiselo erant,
 8  2, 42|       Farroni sufficere. Pro qua re Franci maxima indignatione tumibant.
 9  3, 6 |            elevant in sublimi. Quod Franci cernentes atque cognuscentes
10  3, 7 |             congeriae repleretur et Franci tamquam per pontem aliquod
11  3, 11|          solatio eorum, ire noluit. Franci vero, qui ad eum aspiciebant,
12  3, 27|          accipere nollet, cuniuncti Franci contra eum valde scandalizabantur,
13  3, 36|       deficiens, reddidit spiritum. Franci vero cum Parthenium in odio
14  4, 14|         inter nos non committatur'. Franci autem nec hoc adquiescere
15  4, 51| Brunichildis cum filiis venit. Tunc Franci, qui quondam ad Childeberthum
16  6, 45|     quinquaginta plaustra levarent. Franci vero multa munera obtulerunt,
17  8, 16|          exposcirem, haec retulit: 'Franci cuiusdam et nobilissimi