Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
revocetque 1
revolvebat 1
revolvit 1
rex 471
rexerat 1
rexerunt 1
rexeruntque 1
Frequency    [«  »]
519 se
486 eum
473 ille
471 rex
436 ac
423 hoc
418 sunt
Gregorius Turonensis
Historiae

IntraText - Concordances

rex

                                                 bold = Main text
    Liber, Caput                                 grey = Comment text
1 1, 10| cernuntur. De hac civitate rex ad persequendum Hebraeos 2 1, 24| sacrificiis eorum. Sic et Herodes rex, dum in apostulos Domini 3 1, 32| Chrocus ille Alamannorum rex, commoto exercito, Gallias 4 2, 2 | essent, ait Alamannorum rex: 'Quousque bellum super 5 2, 2 | His enim diebus Gundericus rex obierat, in cuius loco Trasamundus 6 2, 2 | parma propelliret, praecipit rex facultates eius auferre, 7 2, 3 | persequendum christianus rex per diversa transmitteret, 8 2, 3 | Videns autem Honoricus rex, assertiones suas per sanctorum 9 2, 4 | et Athanaricus Gothorum rex magnam excitavit persecutionem; 10 2, 7 | Attela vero Chunorum rex a Mittense urbe egrediens, 11 2, 7 | Aetius et Theudor Gothorum rex ac Thorismodus, filius eius, 12 2, 7 | delabitur. Theodor vero Gothorum rex huic certamine subcubuit. 13 2, 9 | ait: Interea Respendial rex Alanorum. Goare ad Romanos 14 2, 18| Adovacrio Andecavus, Childericus rex sequenti die advenit, interemptoque 15 2, 20| Eoricus autem Gothorum rex Victorium ducem super septem 16 2, 23| litigantem. Quo devicto, iubet rex, ut in imis carceris angustiis 17 2, 23| testificatione mihi praecepit rex ille haec loqui, dicens: 18 2, 25| Huius temporis et Euarix rex Gothorum, excidens Hispanum 19 2, 27| eius Siacrius Romanorum rex, Egidi filius, apud civitatem 20 2, 27| reciperit. Haec audiens rex, ait nuntio: 'Sequere nos 21 2, 27| praedae in medio positum, ait rex: 'Rogo vos, o fortissimi 22 2, 27| aiunt: 'Omnia, gloriose rex, quae cernimus, tua sunt, 23 2, 27| haec obstupefactis omnibus, rex iniuriam suam patientiae 24 2, 27| fuisset ad collegendum, rex, elevatis manibus, securem 25 2, 28| Fuit igitur et Gundevechus rex Burgundionum ex genere Athanarici 26 2, 28| repraesentant. Qua visa, rex valde gavisus, suo eam coniugio 27 2, 29| de causa commotus felle rex, non signiter increpabat 28 2, 29| egrotare coepisset, dicebat rex: 'Non potest aliud, nisi 29 2, 31| Mortalis deus abigimus, pie rex, et Deum quem Remegius praedicat 30 2, 31| paradisi odoribus collocari. Rex ergo prior poposcit, se 31 2, 31| mortuum suscitasse. Igitur rex omnipotentem Deum in Trinitate 32 2, 31| ad Dominum. Pro qua cum rex contristaretur, sanctus 33 2, 32| Auctis adhuc Chlodovechus rex viribus post Gundobadum 34 2, 32| ego humilis tuos, piissime rex, ad tuam potentiam venio, 35 2, 32| Aredius: 'Si dignanter, o rex, gloria celsitudinis tuae 36 2, 32| libuerit facies'. Quo consilio rex accepto hostem patriae redire 37 2, 34| gentibus. Tu vero cum sis rex et ad nullo adpraehendi 38 2, 34| Metuens enim populum, o rex, ignorans, quia satius est, 39 2, 35| viderunt.~ ~Igitur Alaricus rex Gothorum cum viderit, Chlodovechum 40 2, 37| Alarico.~ ~Igitur Chlodovechus rex ait suis: 'Valde molestum 41 2, 37| pauperis faenum, ait: 'Nonne rex herbam tantum praesumi mandavit, 42 2, 37| regione praesumere. Ipsi vero rex direxit nuntius ad beatam 43 2, 37| Chlodovechi.] Interea Chlodovechus rex cum Alarico rege Gothorum 44 2, 37| Gothi terga vertissent, ipse rex Chlodovechus victuriam, 45 2, 37| genuculum claudicabat. Porro rex, cum, fugatis Gothis, Alaricum 46 2, 39| huius tempore Chlodovechus rex Turonus venit. Hic fertur 47 2, 40| Cum autem Chlodovechus rex apud Parisius moraretur, 48 2, 42| autem tunc Ragnacharius rex apud Camaracum tam effrenis 49 3 | restauratur. Hanc Chlodovechus rex confessus, ipsus hereticos 50 3, 1 | Amalaricus, filius Alarici, rex Hispaniae sororem eorum 51 3, 3 | ad patriam cupiunt; sed rex eorum in litus resedebat, 52 3, 5 | prosequente. Huius filiam rex Theudoricus accepit. ~~~ 53 3, 9 | Dicere enim erat solitus rex: 'Vellim umquam Arvernam 54 3, 12| exsilio condemnatae sunt. Rex igitur Theudoricus ad urbem 55 3, 14| sciat Theudoricus, quia rex sum ego, sicut et ille'. 56 3, 14| renuntiate rege vestro, quia rex sum sicut et ille'. Tunc 57 3, 14| sum sicut et ille'. Tunc rex commovere iussit exercitum, 58 3, 26| timens, ne eam concupiscens rex sibi adsumeret, in basterna 59 3, 29| Post haec Childeberthus rex in Hispaniam abiit. Qua 60 3, 30| Post Amalaricum vero Theuda rex ordinatus est in Hispaniis. 61 3, 33| eos rursum intentio; et rex suscipiens Secundini causam, 62 3, 34| episcopus, cui Theudoricus rex multas inrogavit iniurias, 63 3, 34| obtulisset regi, respondit rex: 'Non habeo necessarium 64 3, 36| denique gestis, Theodoberthus rex aegrotare coepit. Ad quem 65 4, 2 | voluit.~ ~Quod Chlothacharius rex tertiam partem fructuum 66 4, 2 | Denique Chlothacharius rex indixerat, ut omnes eclesiae 67 4, 2 | abscessit. Tunc commotus rex, timens etiam virtutem beati 68 4, 3 | filiis eius.~ ~Denique ipse rex de diversis mulieribus septim 69 4, 3 | suggerat, audiat dominus meus rex. Praecor, ut sorore meae, 70 4, 3 | scripsimus. Alboenus quoque rex Langobardorum Chlothsindam, 71 4, 6 | consecremus te ad episcopatum. Rex vero parvulus est, et si 72 4, 9 | regnumque eius Chlothacharius rex accepit, copulans Vuldotradam, 73 4, 10| Saxonibus, Chlothacharius rex, commoto contra eos exercito, 74 4, 13| Intendebat enim et ipse rex Chramnus moenas. Qui dum 75 4, 13| Qui dum iter ageret, misit rex Imnacharium et Scaptharium 76 4, 14| Haec audiens Chlothacharius rex, ait suis: 'Bene locuntur 77 4, 14| Quibus ait Chlothacharius rex: 'Desistite, quaeso, desistite 78 4, 15| suggestionem, respondit rex: 'Praeciperam enim, ut Cato 79 4, 15| quod ante dispexerat. Cui rex ait: 'Ego primum praecipi, 80 4, 15| supra meminimus. Respondit rex: 'Prima haec est et magna 81 4, 16| interibat. Porro Chlotharius rex duos filios suos, id est 82 4, 16| permissus intrare. Fortiter tunc rex Chlotharius contra Saxones 83 4, 17| inimicum. Childeberthus autem rex, dum Chlotharius contra 84 4, 18| eclesiam, ipse succederet. Sed rex Chariberthus in aliut vertit 85 4, 19| obiit. Quem Chlotharius rex cum summo honore apud Sessionas 86 4, 20| Childeberthus igitur rex aegrotare coepit, et cum 87 4, 20| et thesauros Chlotharius rex accepit; Vulthrogotham vero 88 4, 20| conlisae. Chlotharius autem rex contra Chramnum frendens, 89 4, 20| properant. Ibatque Chlotharius rex tamquam novus David contra 90 4, 21| obitu Chlothachari regis.~ ~Rex vero Chlotharius anno quinquaginsimo 91 4, 21| potatis, qualis est illi rex caelestis, qui sic tam magnos 92 4, 23| atque fugavit. Sed postea rex eorum amicitias cum eodem 93 4, 24| Cum autem Gunthchramnus rex regnum partem, sicut fratris 94 4, 25| Gunthchramni.~ ~Gunthchramnus autem rex bonus primo Venerandam, 95 4, 26| Chariberthi.~ ~Porro Chariberthus rex Ingobergam accepit uxorem, 96 4, 26| Merofledis; in quarum amore rex valde detenebatur. Erant 97 4, 26| fecit, futurum, ut, dum haec rex cerneret, odio filias eius 98 4, 26| haec affatus est: 'Salvae, rex gloriosae. Sedis enim apostolica 99 4, 26| Haec eo dicente, frendens rex, eum a suis conspectibus 100 4, 26| uterque est. Sed cum eam rex relinquere nollit, percussa 101 4, 26| obiit. Ne multo post et ipse rex post eam decessit. Cuius 102 4, 26| matrimonio eius. Quibus rex hoc reddidit in responsis: ' 103 4, 26| profecta est. Quod cernens rex, ait: 'Rectius est enim, 104 4, 27| accepit.~ ~Porro Sigyberthus rex cum videret, quod fratres 105 4, 28| Quod videns Chilpericus rex, cum iam plures haberet 106 4, 28| miraculo videntibus fuit. Rex autem cum eam mortuam deflessit, 107 4, 29| ratione pensatur. Sed et rex Chunorum multa munera regi 108 4, 30| abierunt. ~ Sigyberthus vero rex Arelatinsim urbem capere 109 4, 30| Quod cum Gunthchramnus rex conperisset, Celsum patricium 110 4, 30| prostrati. Ac sic Gunthchramnus rex, recepta urbe illa, iuxta 111 4, 35| aureos regi darent; sed rex his non adnuit. Factum est 112 4, 35| pontificatus acciperet; quem rex in tanto honore dilexit, 113 4, 40| christianum. Denique Sigyberthus rex legatus ad Iustinum imperatorem 114 4, 41| Alboenus vero Langobardorum rex, qui Chlothosindam, regis 115 4, 45| partem venerant, coniunctus rex ipse cum Gunthchramno fratre 116 4, 47| verteretur, Gunthchramnus rex apud Parisius omnes episcopus 117 4, 49| haec ageretur, Sigyberthus rex gentes illas quae ultra 118 4, 49| exercitu resederet, nec haberet rex Sigyberthus super fratrem 119 4, 49| ducerentur. Obtestabat enim rex, ne haec fierent; sed furorem 120 4, 50| Quod ille dissimolantes, rex Godegiselum et Gunthchramnum 121 5 | protinus conruatis? Si tibi, o rex, bellum civili delectat, 122 5, 1 | primo regni eius Chilpericus rex Parisius venit adpraehensamque 123 5, 2 | est, confugium faciunt. Rex vero adveniens, cum in multis 124 5, 2 | vero paucus adsumpto secum rex Merovecho Sessionas rediit. ~~~ 125 5, 3 | civitatem. Quod ut Chilpericus rex conperit, cum exercitu illuc 126 5, 3 | Quae postquam acta sunt, rex propter coniugatione Brunichildis 127 5, 3 | dilabitur. Villas vero, quas ei rex a fisco in territurio Sessionico 128 5, 13| revertamur, Chilpericus rex Chlodovechum filium suum 129 5, 14| ad sciscitandum quid agat rex advenerunt, ut sciant, quid 130 5, 14| et diem et horam, in qua rex Chariberthus obiret, denuntiasse. 131 5, 14| remisit: 'Futurum est enim, ut rex Chilpericus hoc anno deficiat 132 5, 14| Theodoberthi, misit Chilpericus rex epistulam scriptam ad sepulchrum 133 5, 14| Audiens haec Gunthchramnus rex, in ira commotus, Erponem 134 5, 17| Cainoninse, et quod Guntchramnus rex filius Magnachari interfecit 135 5, 17| est. ~ Gunthchramnus vero rex duos Magnacharii quondam 136 5, 17| Post haec Gunthchramnus rex ad Childeberthum, nepotem 137 5, 17| osculantes se. Gunthchramnus rex ait: 'Evenit inpulso peccatorum 138 5, 18| sancti Petri apostoli. Cui rex ait: 'Quid tibi visum est, 139 5, 18| lapidibus urgueret; sed rex prohibuit fieri. Cumque 140 5, 18| Praetextatus episcopus ea quae rex dixerat facta negaret, advenerunt 141 5, 18| non haec causa extetit, ut rex eieceretur a regno. Nam 142 5, 18| Cumque venissem, stabat rex iuxta tabernaculum ex ramis 143 5, 18| diversis fercolis. Visoque me, rex ait: 'O episcope, iustitiam 144 5, 18| ego: 'Si quis de nobis, o rex, iustitiae tramitem transcendere 145 5, 18| clamantibus respondebo: ìEgo qui rex sum iustitiam cum eodem 146 5, 18| basilica sancti Petri, mane rex adfuit dixitque: 'Episcopus 147 5, 18| crimen inrogaretur, respondit rex: 'Vidistis enim species, 148 5, 18| enim nobis ante die tertia rex duo volucra, species et 149 5, 18| milia. Haec enim dicebat rex sibi ab episcopo fuisse 150 5, 18| Tu autem dixisti mihi, o rex: ìEiece haec a te, et revertantur 151 5, 18| debeat deputare?' Ad haec rex: 'Si hoc depositum penes 152 5, 18| regenerationis excipi'. Videns autem rex Chilpericus, quod eum his 153 5, 18| dantes: ìNosti, quod sit rex Chilpericus pius atque conpunctus 154 5, 18| consuetum locum; adveniensque et rex, ait ad episcopum: 'Si munera 155 5, 18| in caelo et coram te, o rex misericordissime; ego sum 156 5, 18| eo dicente, prosternitur rex coram pedibus sacerdotum, 157 5, 18| His ita gestis, petiit rex, ut aut tonicam eius scinderetur 158 5, 20| grandi contumelia. Quod cum rex Guntchramnus comperisset, 159 5, 20| Romae accedere debeant. Rex vero annuens petitionibus 160 5, 20| eosdem restitui iubet. Quod rex sine mora, castigatos prius 161 5, 20| denuo procederet, eosdemque rex arcessiri praecepit. Quibus 162 5, 20| procreati. His auditis, rex commotus valde, tam equos 163 5, 20| propitius audire dignaretur rex verba servorum suorum, loquerentur 164 5, 22| Hic vero, cum Chilpericus rex Tornacum a fratre obsederetur, 165 5, 24| perduxit. Chilpericus quoque rex Pectavum pervasit, atque 166 5, 26| est. Post haec Chilpericus rex de pauperibus et iunioribus 167 5, 28| Chilperici.~ ~Chilpericus vero rex discriptiones novas et gravis 168 5, 28| cremavit. Unde multum molestus rex, dirigens de latere suo 169 5, 34| in his diebus Chilpericus rex graviter egrotavit. Quo 170 5, 34| perpetuam evadamus'. Tunc rex, conpunctus corde, tradedit 171 5, 34| Multa postea Chilpericus rex eclesiis sive basilicis 172 5, 35| infilicem animam tradidit. Rex vero, peracto ex more iusticio, 173 5, 38| Athanachilde regis conubium rex Leuvichildus acceperat; 174 5, 39| mortem filiorum Chilpericus rex mense Octobrio in Cothiam 175 5, 39| incommodi pertulit. Ipsi enim rex Calam Parisiacae civitatis 176 5, 39| Chlodovechum poposcit. Tunc rex in venatione directus, eum 177 5, 39| adfirmabant. Quibus verbis rex Chilpericus inlusus, nec 178 5, 41| Calliciensibus ac prodigiis.~ ~Mirus rex Galliciensis legatos ad 179 5, 41| praeterirent, quod tunc Chilpericus rex tenebat, nuntiata sunt ei. 180 5, 43| heretico.~ ~Leuvichildus vero rex Agilanem legatum ad Chilpericum 181 5, 44| idem tempus Chilpericus rex scripsit indicolum, ut sancta 182 5, 44| credulitate relicta, pie rex, hoc te oportit sequi, quod 183 5, 44| confessus'. Tunc iratus rex ait: 'Manifestum est mihi 184 5, 44| frustra discerperit. Et sic rex ab hac intentione quievit. 185 5, 44| Scripsit alios libros idem rex versibus, quasi Sedulium 186 5, 47| Usque nunc, o piissime rex, custodivi civitatem Turonicam; 187 5, 47| distinat'. Quod audiens rex, ait: 'Nequaquam, sed quia 188 5, 47| Berthramno misceri'. Tunc iratus rex, caesum pugnis et calcibus, 189 5, 48| reginam, quam Chariberthus rex nimium diligens in loco 190 5, 48| evenit, ne urbem illam iterum rex Sigiberthus in suo dominio 191 5, 49| utique haec locutum. Tunc rex iratus, ut supra diximus, 192 5, 49| sententia finirentur. Sed rex recogitans, absolutos a 193 5, 49| fingit, quod Gunthramnus rex capere vellet Turonicam 194 5, 49| sed non acquievi. Igitur rex, arcessitis regni sui episcopis, 195 5, 49| Dei obiciuntur? Cur talia rex prosequitur? Numquid potuit 196 5, 49| largire auxilium servo tuo!' Rex autem dicebat: 'Crimen uxoris 197 5, 49| episcopo quae imperata sunt. O rex, quid nunc ad te, nisi ut 198 5, 50| supertegulum, quod nuper rex poni praecepit'. Et illi: ' 199 6, 1 | regni sui Childeberthus rex, reiectam pacem Gunthchramni 200 6, 2 | regis abieram; ibique nobis rex missurium magnum, quod ex 201 6, 3 | in pace, ait Chilpericus rex: 'Filii mihi, peccatis increscentibus, 202 6, 3 | filius, id est Childeberthus rex, ideoque in omnibus quae 203 6, 3 | discedentibus, Chilpericus rex Leudovaldum episcopum cum 204 6, 5 | Iudaeo.~ ~Igitur Chilpericus rex, cum adhuc apud supradictam 205 6, 5 | advenit. Cuius caesariem rex blande adpraehensa manu, 206 6, 5 | Illo quoque renitenti, ait rex: 'O mens dura et generatio 207 6, 5 | et ego sanabo'. Ad haec rex ait: 'Deus ab spiritali 208 6, 5 | miser ad credendum. Tunc rex, silenti illo, cum viderit 209 6, 5 | vale dicentes discessimus. Rex vero, ascenso equite, Parisius 210 6, 9 | occulebat, praestolabatur rex locum, in quo pontificatus 211 6, 9 | antistitis, ubi tunc Chlotharius rex ad orationem venerat, accessit, 212 6, 9 | potius quam honoris. Ad haec rex annuens, migrante Innocentio 213 6, 9 | praeelegit. Cuius assensum rex praebuit voluntatem, sed 214 6, 12| commoto.~ ~Igitur Chilpericus rex cernens has discordias inter 215 6, 17| Chilpericum regem conversis.~ ~Rex vero Chilpericus multos 216 6, 17| ratione deflecti. Tunc iratus rex iussit eum custodiae mancipare, 217 6, 17| dolosae, se deinceps quae rex iusserat impleturum. Interea 218 6, 17| resederent, audiunt, quod rex, dominum vitae cessum, famolos 219 6, 18| His diebus Leuvichildus rex in exercitu contra Herminichildum, 220 6, 18| fidem integre servant. Sed rex novo nunc ingenio eam nititur 221 6, 19| civitatis Parisiacae Chilpericus rex custodes posuerat, ut insidiatores 222 6, 22| Igitur pervasis Chilpericus rex civitatibus fratris sui 223 6, 22| ardua custodia regi direxit. Rex vero patienter propter episcopum 224 6, 22| Adveniente vero episcopo, rex homines illos cum litteris 225 6, 22| ab episcopatu deiceret, rex misericordia motus, commendans 226 6, 23| filius nascitur. Ex hoc iubet rex omnes custodias relaxari, 227 6, 24| nullo inventi sunt crimine. Rex tamen iussit eos sub custodia 228 6, 26| quae repotantur mihi'. Cui rex ait: 'Non permittam te abire, 229 6, 26| perdam parvolum meum'. Tunc rex permisit eum abire, retentum 230 6, 27| 27. Quod Chilpericus rex Parisius est ingressus.~ ~ 231 6, 27| ingressus.~ ~Chilpericus rex pridie quam pascha celebraretur, 232 6, 31| malis, quae Chilpericus rex in civitatibus fratri sui 233 6, 31| fecit. ~ Denique Chilpericus rex legatus nepotis sui Childeberthi 234 6, 31| cremabant. Gunthchramnus vero rex cum exercitu contra fratrem 235 6, 31| discesserunt. Chilpericus vero rex, cum exercitu suo a praedis 236 6, 31| agerentur, Childeberthus rex cum exercito suo uno in 237 6, 32| Depraecante igitur omni populo, rex se videndum ei praebuit. 238 6, 32| veniam flagitavit. Cui rex: 'Cautum', inquid, 'te redde 239 6, 32| custodiae mancipatur. Iussitque rex, ut studeretur a medicis, 240 6, 33| Massiliae Gunthchramnus rex ipse nepote suo refudit. 241 6, 35| praefecto audierat revelavit. Rex vero, missis pueris, iussit 242 6, 35| inlata sunt'. His auditis, rex: 'Verumne est', inquid, ' 243 6, 36| ista: 'In hoc cognosce, rex gloriosissime, vera esse 244 6, 36| reciperent sacerdotem suum. At rex legatos fratri suo dirigit, 245 6, 36| episcopo repperisse. Tunc rex Guntchramnus, ut erat benignus 246 6, 39| multi munera offerrent, haec rex episcopatum quaerentibus 247 6, 40| rege deferens. Timebat enim rex Hispanorum, ne Childeberthus 248 6, 40| oblatis muneribus quae rex Hispanorum miserat, in Hispania 249 6, 41| abiit.~ ~Quod Chilpericus rex cum thesauris suis in Camaracense 250 6, 41| Conperto autem Chilpericus rex, quod Gunthchramnus, frater 251 6, 42| abiit.~ ~Childeberthus vero rex in Italia abiit. Quod cum 252 6, 42| his omnibus quae voluit, rex in Galliis est regressus 253 6, 43| Denique his dolis Leuvichildus rex cognitis, cogitatione maxima 254 6, 45| Promittens vero Chilpericus rex nihil de his contingere, 255 6, 45| protulit, ita ut videns haec rex nihil sibi remansisse potaret. 256 6, 45| quia mihi gloriosissimus rex multa largitus est, et ego 257 6, 45| in quo nihil de fisco suo rex dare praecepit, nisi omnia 258 7, 5 | 5. Quod Gunthramnus rex Parius venit.~ ~Fredegundis 259 7, 5 | Conperto autem Gunthchramnus rex de fratris excessu amarissime 260 7, 5 | susceptus fuisset, Childeberthus rex, nepus eius, ab alia advenit 261 7, 6 | 6. Quod idem rex ea que de Charibertho erant 262 7, 6 | custodiantur'. Tunc Gunthchramnus rex legatis illius ait: 'O miseri 263 7, 7 | Chlothario. Gunthchramnus vero rex omnia, quae fidelis regis 264 7, 8 | 8. Quod rex populum petiit, ne ut fratres 265 7, 8 | abscultarentur, indixit, rex conversus ad populum dicerit: ' 266 7, 10| ibique parmae superpositus, rex est levatus. Sed cum tertio 267 7, 12| Igitur Gunthchramnus rex comites suos ad conpraehendendas 268 7, 13| ut quondam Chlotharius rex fecerat, pater eius. His 269 7, 13| si convenit, ut pagos hos rex Gunthchramnus accipiat, 270 7, 14| omnipotenti, o piissime rex, quod te post multos labores 271 7, 14| regnoque restituit'. Cui rex ait: 'Illi enim dignae sunt 272 7, 14| gratiae referendae, qui est rex regum et dominus dominorum, 273 7, 14| regem levatum, antecipans rex verba eius, ait: 'O inimici 274 7, 14| quendam - sic enim vocabat rex Gundovaldum - super regnum 275 7, 14| Tu', inquid, 'dominus et rex regali in solio resedis, 276 7, 14| palam et loquatur. Tunc, o rex piissime, ponens hoc in 277 7, 14| cunctis silentibus, addedit rex: 'Omnibus autem haec causa 278 7, 14| molinariumque. Absit a te, o rex, ut tam inculte loquaris. 279 7, 14| dicens: 'Vale dicimus tibi, o rex. Nam quia reddere noluisti 280 7, 14| scandalum discesserunt. Tunc rex his verbis succensus, iussit 281 7, 16| officio segregatus. Cumque rex pro hac causa synodum excitare 282 7, 18| quidam pauper, dicens: 'Audi, rex, verba oris mei. Noveris 283 7, 18| transfoderet'. Obstupefactus autem rex, misit vocare eum. Quo negante, 284 7, 18| eum. Quo negante, de his rex metuens, armis se valde 285 7, 19| iniuste ablata fuerant, rex reddi praecepit, sicut iam 286 7, 21| Eberulfi.~ ~His ita gestis, cum rex Gunthchramnus Cabillonno 287 7, 21| abscessisse, ideoque, si rex mortem fratris desideraret 288 7, 21| hunc esse signiferum. Tunc rex iuravit omnibus optimatibus, 289 7, 22| aeternamque carebis". Sed cum rex mihi resisteret, tu laxabas 290 7, 22| inquid, 'habui , ut, si me rex ab hoc loco iuberit extrahi, 291 7, 24| decimo Childeberthi regis rex Gunthchramnus, commotis 292 7, 29| autem haec agerentur, misit rex Gunthchramnus Claudium quendam, 293 7, 29| permisit. Magnam ex hoc rex iracundiam habuit; sed, 294 7, 31| aliquis in partibus Orientis rex, ablato sancti Sergi martyris 295 7, 32| Chlothacharii filius an non".' Tunc rex furore succensus iussit 296 7, 33| caesis et in carcere trusis, rex arcessire nepotem suum Childeberthum 297 7, 33| adstantibus, quae prius solus rex Gunthchramnus audivit. Adserebant 298 7, 33| esse particepis. Post haec rex Gunthchramnus, data in manu 299 7, 33| cohortabatur Gunthchramnus rex omnem exercitum, dicens: ' 300 7, 33| praesumptiones quas exercitis, quia rex est, cui vos nunc deservire 301 7, 33| discesserunt. Tunc ei reddedit rex Gunthchramnus omnia quae 302 7, 34| frater meus Gunthchramnus rex inmensum adversus me movit 303 7, 34| Eo tempore Gunthchramnus rex misit litteras ad Gundovaldum 304 7, 36| recognuscite, quia ego sum rex, sicut et frater meus Gunthchramnus. 305 7, 38| dixerunt, quia non vult rex perdere solatium tuum, eo 306 7, 40| regem venit; quos postea rex pauperibus et aeclesiis 307 7, 40| uxorem Mummoli inquirere rex coepit, quid thesauri, quos 308 7, 40| venissent. Statimque misit rex viros, qui haec deferre 309 7, 40| thesauro abstulit. Quod rex diviso cum Childebertho 310 8, 1 | 1. De eo quod rex Aurilianis venit.~ ~Igitur 311 8, 1 | Igitur Gunthchramnus rex anno XXIIII, regni sui de 312 8, 1 | concrepabat, dicens: 'Vivat rex, regnumque eius in populis 313 8, 1 | celebratis missis, cum rex ad convivium resederet, 314 8, 1 | Iam enim mediante epulo rex locutus est sacerdotibus 315 8, 2 | Mane autem facto, dum rex loca sanctorum orationis 316 8, 2 | itaque Berthramno, interrogat rex: 'Quis', ait, 'est iste?' 317 8, 2 | conversus ad Palladium rex ait: 'Nec tibi, o Palladi 318 8, 2 | quoque tacentibus, ablutis rex manibus, accepta a sacerdotibus 319 8, 3 | prandii peractum, iubet rex, ut diaconem nostrum, qui 320 8, 3 | fercula profererentur, dixit rex: 'Argentum omne, quod cernitis, 321 8, 4 | pentecosten accepit, et rex nihilominus in diem sanctum 322 8, 4 | conservaret. Adiecitque rex: 'Verum quia mater eius 323 8, 5 | 5. De visiones, quas rex vel nos de Chilperico vidimus.~ ~ 324 8, 5 | cereis'. Me haec narrante, rex ait: 'Vidi et ego aliam 325 8, 6 | his quos praesentavimus.~ ~Rex igitur in crastinum in venatione 326 8, 6 | locutus sum: 'Audiat, o rex, potestas tua. Ecce! a domino 327 8, 7 | Adveniente quoque die dominico, rex ad aeclesiam ad spectanda 328 8, 7 | Quo incipiente prophetiam, rex interrogat, quis esset. 329 8, 7 | pronuntiassent, statim commotus rex ait: 'Qui mihi semper infidelis 330 8, 7 | accipere; et cur eum nunc rex aspernatur? Si enim scissemus 331 8, 7 | humilitate discesserat. Tunc rex iussit eum revocare, et 332 8, 9 | Chilperici dato.~ ~Post haec rex Parisius venit et coram 333 8, 10| cadaver sit positum'. Iuravit rex, nihil ei molestum fieri, 334 8, 10| Veritatem', inquid, 'me loqui, o rex, ipsa ratio quae acta est 335 8, 10| volueris effice!' Quod cum rex conperisset, confingens 336 8, 10| Cognitumque est, hunc esse, quem rex intento animo requirebat. 337 8, 11| ostiario dixit: 'Domine rex, hic, accepto praemio, consinsit, 338 8, 11| dicens, a rege discessit. Rex vero Cavillonum regressus, 339 8, 12| Ratharium.~ ~Denique cum rex maxima intentione Theodorum 340 8, 12| detentus est, sed nihil ei rex nocuit. Est enim vir egregiae 341 8, 13| nepotem suum Childeberthum rex diregit, qui morabatur tunc 342 8, 13| litteris, ait: 'Patruus tuus, o rex, diligenter interrogat, 343 8, 13| latet, quod Childeberthus rex alium patrem nisi patruum 344 8, 13| Felice legato, Childeberthus rex rogavit, dicens: 'Depraecor 345 8, 18| remote. ~ Childebertus vero rex, inpellentibus missis imperialibus, 346 8, 18| relinquens. Cui obtestaverat rex, ne virum videre praesumeret, 347 8, 18| accessit. Guntchramnus vero rex volens regnum nepotis sui 348 8, 20| etenim diebus Guntchramnus rex graviter aegrotavit, ita 349 8, 21| ageretur, Childeberthus rex aput Belsonancum villa , 350 8, 22| successit. Cum iusiurando enim rex pollicitus fuerat, se numquam 351 8, 22| set nihil obtenuit. Tunc rex, data praeceptione, iussit 352 8, 27| properavit. Sed cum eum rex aegre vellit accipere, victus 353 8, 28| causis commotus Gunthchramnus rex, exercitum in Hispaniis 354 8, 30| Igitur Gunthchramnus rex cummoveri exercitum in Hispaniis 355 8, 30| Bonitatis tuae magnanimitas, rex optime, enarrare facile 356 8, 30| silire nequiverit' . Ad haec rex ait: 'Si quis sequitur iustitiam, 357 8, 30| inclusit'. Haec audiens rex, Leudeghyselum in loco Calomniosi 358 8, 31| medio posita non fuerit, rex noster cum exercitu hic 359 8, 37| tantum gaudium Gunthchramnus rex habuit, ut statim legatus 360 8, 44| sustentabatur. Hoc viso, rex exclamavit, dicens, non 361 8, 44| advenerant, emissum fuisse, ut rex deberet interfici. Denique 362 8, 45| magis inimicitia pullularet, rex Gunthchramnus Albigensim 363 8, 46| Post haec Leuvigildus rex Hispanorum aegrotare coepit, 364 9, 1 | ibique, transmissis viris, rex causas cognovit, sed recipere 365 9, 3 | caelebratur, et Gunthchramnus rex adfuit. Verum ubi, peracta 366 9, 3 | me misit, quia: ìCognovit rex multorum in se odia adgregata, 367 9, 8 | ante dispexerat. Nam cum rex Childeberthus esset iunior, 368 9, 8 | fautor exteterat. Sed et rex ad ulciscendam iniuriam 369 9, 8 | depraecaturque pro eo; cui rex cum negare nequiret quae 370 9, 8 | Tunc adductus ad locum ubi rex morabatur, nudatus armis 371 9, 8 | meis, quae in vobis gessi'. Rex autem iussit eum elevari 372 9, 9 | adfuisset, priusquam eum rex suo iussisset adstare conspectui, 373 9, 9 | sui, tractantes, ut, si rex Childeberthus aliquid contra 374 9, 10| iterum misit Gunthchramnus rex ad nepotem suum Childeberthum, 375 9, 10| factum est, ut commotus rex diceret: 'Si episcopus exinde 376 9, 10| cum ista narrassent, ait rex Gunthchramnus: 'Inicite 377 9, 11| Quod se reges viderunt.~ ~Rex vero Gunthchramnus cum nepote 378 9, 11| enim Dominum Gunthchramnus rex, dicens: 'Refero tibi maximas 379 9, 11| et Lupum ducem redditus rex Childeberthus recepit, Cadurcum 380 9, 12| Berthefredi.~ ~Childebertus vero rex, collecto exercitu, ad locum 381 9, 12| sicut diximus, Childebertus rex illuc dirigit iubet. Verumtamen 382 9, 12| manus meas'. Nesciebat tamen rex, eum in domo aeclesiae ingressum 383 9, 12| Misit autem Childeberthus rex cum muneribus, ut a merore 384 9, 14| memoravimus fuisse depulsum. Unde rex Guntchramnus valde in amaritudine 385 9, 15| tempore in Hispania Richaredus rex, conpunctus miseratione 386 9, 15| demonstravimus. Et praesertim, cum rex diceret, quod nullum signum 387 9, 16| promiserunt Childeberthus rex et mater eius pacem et caritatem 388 9, 18| gesserant emendare. His auditis, rex dirigit illuc legationem, 389 9, 18| et Vidimacle omnia quae rex praeciperat. At illi dixerunt: ' 390 9, 18| transtulit. Ex hoc iterum rex Guntchramnus valde furens, 391 9, 19| Vitam peto, o gloriose rex, eo quod occiderim homine, 392 9, 20| Childeberthus, o inclite rex, inmensas referens gratias 393 9, 20| inrumpere pollicetur'. Et rex ad haec ait: 'Non similiter 394 9, 20| pactionem ipsam relegi rex coram adstantibus iubet. 395 9, 20| in pervio illo antefatus rex cum terminibus et populo 396 9, 20| Albige domnus Childeberthus rex cum terminibus a praesenti 397 9, 20| quicquid domnus Gunthchramnus rex filiae suae Chlothiheldae 398 9, 20| repromittit domnus Gunthchramnus rex, ut, si, ut habet humana 399 9, 20| igitur pactionibus, ait rex: 'Iudicio Dei ferear, si 400 9, 20| ego dixi: 'Non dubitet rex, quia illae amicitiae inter 401 9, 20| non arescit. Utinam tu, o rex gloriosissime, minus cum 402 9, 20| exinde promittere voluit'. Rex ait: 'Non est optimum enim, 403 9, 20| postulat, disponsetur'. Rex ait: 'Si enim nepus meus 404 9, 20| restituatur'. Respondit rex: 'Non', inquid, 'possum 405 9, 20| laetitia opulentum. Semper enim rex de Deo, de aedificationem 406 9, 21| ipsius regis.~ ~Ipse autem rex, ut saepe diximus, in elymosinis 407 9, 21| caeleriter propalatum. Sed rex acsi bonus sacerdus providens 408 9, 21| formidabat, ut iam tunc non rex tantum, sed etiam sacerdus 409 9, 25| abiit.~ ~Igitur Childebertus rex cum petentibus Langobardis 410 9, 27| pertulerat pandit. Tunc rex misericordissimus non solum 411 9, 28| Gundovaldi munera dirigit. Quod rex audiens, iussit costodias 412 9, 28| Gunthchramnum deducitur. Dixitque ei rex: 'Non sufficit, o infilicissime 413 9, 28| haec munera mitti, crededit rex loquenti et dimisit eum; 414 9, 29| Igitur Childeberthus rex, invitante Sigymundo Momotiacensis 415 9, 29| convaluit. Interea Childeberthus rex exercitum commovit et Italiam 416 9, 29| pegebit'. Haec Childeberthus rex audiens, ad Gunthchramnum 417 9, 29| praebuit. Childeberthus vero rex iussit exercitum in loco 418 9, 30| Thoronicae.~ ~Childeberthus vero rex discriptores in Pectavo, 419 9, 30| tributa continebantur. Sed rex ingemiscens ac metuens virtutem 420 9, 30| cuius obitum Sigyberthus rex hanc urbem tenuit nec ullius 421 9, 31| 31. Quod Guntchramnus rex exercitum in Septimania 422 9, 31| direxit.~ ~Gunthchramnus vero rex exercitum commovit in Septimaniam. 423 9, 31| ditioni subegerat regiae. Rex autem ad reliquas civitatis 424 9, 32| Guntchramnum.~ ~Commotus autem rex vias claudi per regnum suum 425 9, 32| incendium, quod Childeberthus rex filium suum seniorem Theudoberthum 426 9, 33| episcopus restituere. Cum autem rex Guntchramnus ad Aurilianensim 427 9, 33| perpetrasti'. Tunc furore commotus rex, adstrinxit episcopum, ut 428 9, 36| direxit.~ ~Quod Childeberthus rex Theodeberthum filium suum 429 9, 36| regni sui Childeberthus rex morabatur cum coniuge et 430 9, 37| agebat commodius. Cumque rex supradictus ad urbem venisset 431 9, 38| obtinerent. Quod si hoc rex nollet adquiescere quae 432 9, 38| eclesiarum septa petiere. Ad quos rex ipse procedens, ait: 'Egrediemini 433 9, 38| voluimus hoc scelus'. Et rex: 'Si', inquid, 'vos nullam 434 9, 42| obpugnit, sed legitimus rex coronet, ut, si casu post 435 9, 42| suis admitti temporibus rex patiatur catholicus, ne 436 9, 43| obtenere. Childeberthus autem rex, cum assiduas de utraque 437 10, 3 | Aptacharius Langobardorum rex legationem ad Gunthchramnum 438 10, 3 | direxit: 'Nos, piissimi rex, subiecti atque fidelis 439 10, 3 | Pacifice haec Gunthchramnus rex verba suscepit misitque 440 10, 3 | deferentes. Sed Childeberthus rex placitum cum eisdem ponens, 441 10, 4 | inimicitiae oreretur. Sed rex Childeberthus differens 442 10, 4 | exegere debet'. Et sic dato rex placito, ut post eos ad 443 10, 5 | potestate, fuisse. Protinusque rex, directis litteris, comitem 444 10, 7 | 7. Quod in ipsa urbe rex Childeberthus clericis, 445 10, 7 | vero urbe Childeberthus rex omnem tributum tam eclesiis 446 10, 9 | desevirent, Gunthchramnus rex exercitum contra eos conmoverii 447 10, 9 | quia omnia quae iusserit rex sponte implire curabo; quod 448 10, 10| dum ipse Gunthchramnus rex per Vosagum silvam venationem 449 10, 10| praesumpta quae obiciebantur, rex campum diiudicat. Tunc cubicularius 450 10, 10| Multum se ex hoc deinceps rex paenitens, ut sic eum ira 451 10, 12| suae monasterium regere. Rex vero oblitus iudicii, quod 452 10, 15| Haec autem Childebertus rex audiens, legationem ad Gunthramno 453 10, 15| hanc causam Childebertus rex mediocritatis nostrae personam 454 10, 15| adesse; Gunthramnus vero rex Gundigisilum Burdegalensim 455 10, 17| deportarent. Quod audiens rex, misit qui eos vinctos adducerent. 456 10, 18| Ante hos vero dies cum rex in oraturium domus Mariligensis 457 10, 19| ibique sub custodia degens, rex episcopus arcessiri ad eius 458 10, 19| praefatus Egidius adfuit. Tunc rex inimicum eum sibi regionisque 459 10, 19| easdem in publico, negat rex se haec largitum fuisse; 460 10, 19| dividerint; sed negavit haec rex cum suo factum consilio, 461 10, 20| ingrederetur. Sed utrisque rex veniam inpertire deprecatus 462 10, 21| dispositum erat. Cumque rex haec scelera, quae audierat, 463 10, 22| uxores erat, abiit. Cumque rex, auditas eius inprobitates, 464 10, 24| Persida captivatum fuisse. Rex enim Persarum, inrupto Arminiorum 465 10, 28| Proficiscatur dominus meus rex usque Parisius, et arcessitu 466 10, 28| dignetur'. Haec audiens rex, commotis episcopis, id 467 10, 28| regalis expensae necessaria. Rex autem, deliberatione acta, 468 10, 28| es'. Haec his dicentibus, rex ait: 'Promissionem, quam 469 10, 28| legatis discedentibus, rex accedens ad lavacrum sanctum, 470 10, 28| honoravit. Similiter et rex ab eodem invitatus, plerisque 471 10, 31| Huius tempore Chlodovechus rex victor de caede Gothorum


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License