Liber, Caput

 1  2, 12|        valde strinuus, ideoque veni, ut habitem tecum. Nam noveris,
 2  2, 23|       mittit nuntium, dicens: 'Veni, ne tarderis, ut quae nobis
 3  2, 23|     vade, dic presbitero illi: Veni ad respondendam causam,
 4  2, 32|         misit ad eum, dicens: 'Veni in adiuturium meum, quia
 5  3, 15|   secum hominem quendam, ait: 'Veni mecum et venunda me in domo
 6  3, 22|   Cognuscemus dominum nostrum; veni et quod bene placitum fuerit
 7  4, 6 | diligit pars maxima populorum; veni, consenti nobis, et benedicentes
 8  5, 38|       ad eum nuntius, dicens: 'Veni ad me, quia extant causae,
 9  6, 5 |      manu, ait ad me, dicens: 'Veni, sacerdus Dei, et inponi
10  6, 26|       conferantur'. Cui ille: 'Veni', ait, 'ne timeas'. Ingressus
11  7, 15|       vero per fugam dilapsus, veni nuntiare dominae meae quae
12  7, 36|       in hoc regnum accederim. Veni enim Massilia, ibique me
13  8, 9 |  sterile de loco ubi abitabam. Veni igitur, et ecce! absconditur
14  8, 15|        orationem, ad operarius veni, adprehensumque funem, ut
15  9, 10|      Morae omnes abscedant, et veni, ut te videam. Est enim
16  9, 33|         Relinque virum tuum et veni, ut faciam te abbatissam