Liber, Caput

 1  1, 41|         caruit sepulturam. Sicque ultio divina ob sanctorum effuso
 2  2, 4 |  inpugnabant, de quibus plerumque ultio divina data est. Nam et
 3  2, 10| veneratione Israheliticum populum ultio subsecuta conpraesseret,
 4  4, 18|          diffudit. Quod velox Dei ultio et beati antestetis virtus
 5  4, 39|          prolata divina confestim ultio subsequens abolevit. Nam
 6  5, 49|  supplantare, vel qualiter in eum ultio divina descendit, ut illud
 7  6, 31|           tibi, commoto exercitu, ultio quae debetur super eum velocius
 8  7, 29|           intulisset, si protenus ultio sequeretur. Igitur postpositis,
 9  7, 29|      dilabuntur. Adfuit autem Dei ultio de praesenti super eos,
10  7, 35|       abstulerunt. Sed multos ibi ultio divina conteruit. Nam plerisque
11  7, 38|            ait: 'Iudex aeterne et ultio vera innocentium, Deus,
12  8, 12|     damnandus adesset. Nec defuit ultio divina, quae servos suos
13  8, 30|            si quis contemnit, iam ultio publica cervice eius inmineat.
14  8, 45|       suae condiderat, timens, ne ultio expetiretur ab eo propter
15 10, 3 |        neque regem capere, de quo ultio fieret, qui se infra Ticinensis
16 10, 18|    supplicia defecerunt, ut regis ultio patraretur.  ~~