Liber, Caput

 1  1, 7 |         Hic ergo Abraham accepit signum circumcisiones, ostendens,
 2  2, 3 |      contentio, quis oculis eius signum beatae crucis inponeret.
 3  2, 12|       mollire possit, dans etiam signum, quando redire possit in
 4  2, 23|        ecclesia velle extrahere, signum ad matutinis audiens fuisset
 5  3, 6 |         esset, adsimilantes illi signum eius, dant ad eum voces,
 6  3, 14|      fuerat. Dederat tamen prius signum populo, dicens: 'Cum ego
 7  3, 14|      quod feceris per hoc verbum signum populis ad me interficiendum;
 8  3, 15|        per plateam praeterirent, signum ad matutinus motum est -
 9  5, 19|    inveniunt subter et aliam hoc signum habentem. Nuntiantesque,
10  6, 8 | pusularum malarum venenum crucis signum saepe compressit, daemonas
11  6, 25|     urbem Toronicam ad matutinus signum conmutum fuisset et populus
12  8, 17|         valide fulgorantes. Quod signum magnum nobis ingessit metum.
13  9, 4 |        ita ut plerumque infirmis signum crucis inponens, statim
14  9, 15|         rex diceret, quod nullum signum sanitatis super infirmus
15 10, 3 |        Unde intellegi datur, hoc signum sibi Langobardi praeparavisse.
16 10, 3 |       venimus, et hoc vobis erit signum. Cum videritis vellae huius,