Liber, Caput

 1  1, 19|         postmodum iudicio divino percussus est. ~~~
 2  1, 24|         apostulos Domini saevit, percussus divinitus ob tanta scelera,
 3  2, 1 | civitatem adgressus, iudicio Dei percussus, obiit peregrinus. Toronici
 4  2, 3 |         quia gravi sum caecitate percussus'. Veritatem enim nesciens,
 5  2, 25|     multum tempus ultione divina percussus interiit.  ~~
 6  2, 37|        apud Tulbiacensim oppidum percussus in genuculum claudicabat.
 7  2, 40|        eius aperit, a nescio quo percussus interiit. Sed in his ego
 8  3, 30|      recubitu ab inimicis gladio percussus, interiit. Post quem Agila
 9  4, 16|         reliquissent. Sed statim percussus a virtute confessorum, surdus
10  5, 1 |         tantis malis quae gessit percussus interiit, memoramus. ~~~
11  5, 39|           In qua custodia cultro percussus interiit ipsoque in loco
12  6, 22|    scandalum seminavit, sanguine percussus interiit, resque eius, quia
13  7, 42|    atrium domus. Protinus dolore percussus caecidit et graviter agere
14  8, 30|          lapide de muro proiecto percussus, occubuit. Cuius caput truncatum
15  9, 12|          caede Ursio cerneretur, percussus a quodam in femore, debilitatus
16 10, 1 |       cernitis, mors praecurrit. Percussus quisque ante rapitur, quam