Liber, Caput

 1 prae  |   saepius plerique, dicentes: 'Vae diebus nostris, quia periit
 2  1, 47|     virili tactu servarem, sed vae mihi! qui taliter ab eo
 3  2, 3 |       coepit miser ac dicere: 'Vae mihi misero, quia seductus
 4  2, 3 |      ab inimico legis divinae! Vae mihi, quia Deum per pecuniam
 5  2, 42|         quos ipse perdiderat: 'Vae mihi, qui tamquam peregrinus
 6  3, 15|      equi urinam proiecerent: 'Vae mihi, quia fugiunt hi detestabiles
 7  4, 13|       eius veniebant, et ait: 'Vae mihi, quia hi sunt quos
 8  4, 24|     aeclesia legi, in qua ait: Vae his qui coniungunt domum
 9  4, 24|       fertur: 'Incongruae hoc; vae mihi et filiis meis!' Sed
10  5, 5 |      Memento dicti prophetici: Vae his qui iungunt domum ad
11  6, 32|       pedibus regis, adiecit: 'Vae mihi, quae video inimicum
12  7, 1 |      Dei cum lacrimis dicere: 'Vae mihi, quia talem misterium
13  8, 1 | convivium resederet, diceret: 'Vae genti Iudaicae malae et
14  8, 12| intente deposcere' Et agebat: 'Vae nobis, qui eum non possumus
15  9, 33|      haec ad se reversa, ait: 'Vae mihi, quae audivi consilio