Liber, Caput

 1  1, 35|          circumstantes, dispecto furore gentilium, ad liberandum
 2  3, 5 |       fuisse nuscuntur'. At illa furore succensa, instigat verbis
 3  4, 40|     episcopo prosequente, legati furore succensi, actum convitiis
 4  5, 5 |    evomit in me, ut dixi, plenus furore opprobria mille. Cui aliquando
 5  5, 20| diversisque in sceleribus insano furore crassari, ita ut quodam
 6  5, 38|         illa audiens, iracundiae furore succensa, adpraehensam per
 7  5, 39|        regina timore perterrita, furore succensa, nova orbitate
 8  5, 43|       iniquitatis tuae'. At ille furore commotus et nescio quid
 9  6, 35|    Nuntiatis his reginae, maiore furore succenditur. Interea adpraehensis
10  7, 15|         sunt'. Haec illa audiens furore commota, iussit eum in ipsa
11  7, 32|        filius an non".' Tunc rex furore succensus iussit eos ad
12  8, 34|    adrepere, post homines insano furore discurreret. Unde necessitas
13  9, 33|     adulterii perpetrasti'. Tunc furore commotus rex, adstrinxit
14  9, 35|   paenitus retenire non possint, furore accensus contra filium et
15 10, 24|        ne rueret; mitigatusque a furore, sustenuit manum suam, atque