Liber, Caput

 1  2, 3 |       sum caecitate percussus'. Veritatem enim nesciens, verum dicebat,
 2  2, 34|       te praecedente cognoscant veritatem, quam pereunte permaneant
 3  5, 38|      fallacia, catholicae legis veritatem agnuscerit. Quod ille diu
 4  5, 43|        sapientiam, si lumen, si veritatem, si vitam, si iustitiam
 5  5, 43|   quando sine vita, quando sine veritatem, quando sine iustitia fuerit.
 6  5, 49| silentium indicit, ne prosequar veritatem! En reginae inimicum, qui
 7  5, 49|  discrimine esset, tunc aperuit veritatem et archana doli publice
 8  6, 17|    Priscus vero ad cognuscendam veritatem nulla penitus potuit ratione
 9  8, 10| muneribus ampliari. Tunc ille: 'Veritatem', inquid, 'me loqui, o rex,
10  8, 29|     directi sunt, discussisque, veritatem aperiunt, indicantes se
11  8, 31|       quibus supplicio subditus veritatem extorsit, qualiter per consilium
12  8, 43| vallatur. Qui, nec discussa rei veritatem, dicebat: 'Non ingredieris
13  9, 15|          aut certe vos ab illis veritatem agnuscentes, quae praedicaverint
14  9, 15|        fateri. Tunc intellegens veritatem Richaredus, postposita altercatione,