Liber, Caput

 1  2, 40|         ait: 'In hanc arcellolam solitus erat pater meus numismata
 2  3, 9 |         possit. Dicere enim erat solitus rex: 'Vellim umquam Arvernam
 3  3, 35|         cellulam, in qua dormire solitus erat, repertam adgrediuntur.
 4  4, 12|     ossibus mortui, ut ipse erat solitus referre, fetor letalis,
 5  4, 32|         cum ioco spirituali erat solitus: 'Faciunt opus meum, dum
 6  4, 33|         Ipse quoque referre erat solitus, ductum se per visum ad
 7  5, 49|         familiaribus dicere erat solitus, hominem prudentem non aliter
 8  6, 8 |          Semper me benigno animo solitus eras audire, fili dilectissime;
 9  7, 1 |       enim, ut ipse referre erat solitus, diu in habitu saeculari
10  7, 1 |       quibus adoliscentum animus solitus est inplicari. Iam cum divini
11  8, 15| eliserunt colomnam, in qua stare solitus eram. In crastinum autem
12  8, 30|         nec clepius nos, ut erat solitus, defendit ac protegit. Ergo
13  9, 6 |          loco quo ego stare eram solitus, ruit ac sopore vinoque
14 10, 1 |    contextu ac gemmis micantibus solitus erat per urbem procedere