Liber, Caput

 1  2, 21|         sanctae munitus, nihil ei inimicus nocere potuit. Ferunt etiam,
 2  2, 32|          firmissimo tuus resedeat inimicus? Depopularis agros, prata
 3  3, 31|        sanctam eorum locum habeat inimicus? Nos vero Trinitate in una
 4  4, 16|     debuerat, ne patri exsisterit inimicus. Tunc per occultus nuntius
 5  6, 11|          dicens: 'Trudatur exilio inimicus regni nostri, ne nobis nocere
 6  6, 32| suscipiens, cum adhuc nobis esset inimicus, noluit agere quae mandavi;
 7  6, 32|   consilium, quia amicus accepit, inimicus spernit'. Spraeto ergo hoc
 8  6, 36|        sed potius factus est eius inimicus, a quo saepius fuerat de
 9  6, 37|           iterum inruit super eum inimicus eius. Quem vi oppressum,
10  7, 33|          episcopum, qui ei semper inimicus exteterat, nullo modo aut
11  9, 12|       Fiat nunc pax! Ecce maximus inimicus domnorum nostrorum ruit;
12  9, 14|       quia fuisset regis cognitus inimicus. ~~~
13  9, 29|      ubicumque necessarium contra inimicus fuerit, ferre auxilium non
14 10, 19|    amicitiis subderis, qui semper inimicus domino nostro rege fuisse