Liber, Caput

 1  2, 41|      iubet. Cumque Chararicus de humilitate sua conquireret et fleret,
 2  3, 29|       obsedent. At ille in tanta humilitate ad Deum conversi sunt, ut
 3  3, 32|        comitem stabuli quasi pro humilitate, quod prius fuerat, posuit.
 4  4, 34|         post paucos dies, dum in humilitate atque sanctitate se in omnibus
 5  5, 9 |   Arverni conversus, in magna se humilitate fratribus praebuit, sicut
 6  5, 43|          hoc ex adsumptae carnis humilitate dixisse, ut cognuscas, non
 7  5, 43|    cognuscas, non potestate, sed humilitate fuisse redemptum. Nam tu
 8  7, 39|         reduxit, non sine grande humilitate adque contumilia. ~~~
 9  8, 7 | conturbati sacerdotes de fratres humilitate, dixerunt regi: 'Vidimus
10  8, 7 | episcopus in sacrario cum grande humilitate discesserat. Tunc rex iussit
11  8, 18|     praesertim a Domighisilo cum humilitate repulsus est. Recurrensque
12  8, 27|   causaturus; sed in ridiculo et humilitate redactus, siluit. Desiderius
13  9, 39|         non recordans, in qua se humilitate beata Radegundis, quae hoc
14  9, 39|       has puellas, quae in magna humilitate ab abbatissa Pectavinse