Liber, Caput

 1  1, 13|        iudicium illud, quod inter duas mulieres de uno infante
 2  1, 14|         duritiam Roboae regnum in duas partes, restiterunt duae
 3  2, 7 |         abscederit. Interea vidit duas personas se invicem venerabiliter
 4  2, 28|    lapidem, aquis inmersit. Huius duas filias exilio condemnavit;
 5  2, 33|        ingrediuntur. Cumque inter duas has acies populus urbis
 6  3, 15|       enim visio mea. Nam videbam duas in hac nocte columbas advolare
 7  4, 20| Vulthrogotham vero et filias eius duas in exilium posuit. Chramnus
 8  4, 26|       Ingoberga in servitium suum duas puellas pauperis cuiusdam
 9  5, 15|        iste medietatem, post haec duas partes, sibi tertiam relinquentes.
10  8, 17|         commoraremur, vidimus per duas noctes signa in caelo, id
11  9, 13|      Beppolini ducis; qui et ipse duas iam, ut celebre fertur,
12  9, 20|      conditione civitatis Mel, et duas portiones de Silvanectis,
13  9, 20|          meum esse cognovero, aut duas aut tres in parte aliqua
14 10, 31|        est; de quibus ipse postea duas reparavit, tertiam seniorem