Liber, Caput

 1  1, 22|    comisurum panem, nisi Dominum cerneret resurgentem. Tertia demum
 2  1, 30|           Igitur cum se ab illis cerneret derelictum, orasse fertur: '
 3  2, 14|         ad sepulchrum eius fieri cerneret, cellulam, quae super eum
 4  3, 18|   commota, praecipue cum gladium cerneret evaginatum ac forcipem,
 5  4, 7 |        despexit. Hic vero cum se cerneret humiliari atque calumniae
 6  4, 20|     infidelis extitit. Cumque se cerneret evadere non posse, Brittanias
 7  4, 26|        futurum, ut, dum haec rex cerneret, odio filias eius haberet.
 8  5, 19|        huius aelymosinas assidue cerneret, pergit ad eum, dicens: '
 9  6, 9 |         episcopati annos, dum se cerneret morbo regio calculoque gravissime
10  6, 31|         aut iuvencum viderit aut cerneret buculam. Sed dum haec agerentur,
11  7, 24|          Ille vero cum se ab his cerneret coartatum, effracto unum
12  7, 38|         se in manibus inimicorum cerneret traditum, elevatis ad caelum
13  9, 8 |      interfici. Ille vero cum se cerneret positum in discrimine, Veredunensem
14 10, 15| obpraemere. Quod cum Chrodieldis cerneret, accepta cruce dominica,