Liber, Caput

 1  1, 26|         perfectaeque in Deum vitae vivens se deposuit in sepulchro.
 2  1, 48|         quod nobiscum non inplevit vivens, expleat vel defunctus.
 3  2, 1 |            septem postea feliciter vivens annos. Cui post quadragesimo
 4  4, 5 |           Dominum deprecaretur, ut vivens plebem suam vastari non
 5  4, 12|           sepulchro super sepultum vivens presbiter sepelitur operiturque
 6  4, 12|           qualiter ab episcopo suo vivens sepulturae fuerat mancipatus,
 7  4, 12|       facinus perpetrasse, ut homo vivens sepulchro reconderetur.
 8  5, 39|       verbis, legatam ad stipitem, vivens exuritur flammis. Thesaurarius
 9  6, 10|            homines morerentur, qui vivens in corpore pro perditorum
10  6, 13|         scelere. Lupus tamen adhuc vivens nanctus, sicut actum fuerat
11  7, 31|      tremore concussus est, ut nec vivens putaretur ad terram reverti.
12  9, 12| contemplatione advenissent, nullus vivens remanere possit. Ibi et
13  9, 20|            genitur suus vindicavit vivens, ad eum revertatur, reliqua