Liber, Caput

 1  2, 1 |     sanctus: 'Nonne aures meae ad os tuum erant, cum haec eminus
 2  4, 9 |          repperit. Per huius enim os ingressus, quod intus habebatur
 3  4, 12|          ore pallio, non modo per os aut nares, verum etiam per
 4  4, 35|        immutari, quod Dominus per os sancti Quintiani locutus
 5  5, 42|          adiutor, auxiliatus sum. Os viduae benedixit me, cum
 6  6, 5 |        sine voce, sic non aperuit os suum. In humiliatione iudicium
 7  6, 6 | aperiantur aures tuae, reseretque os tuum virtus illa, qui quondam
 8  6, 10|         pedem ponere, ubi vix vel os applicare praesumimus. Sed
 9  6, 46|           cupia sanguinis tam per os quam per aditum vulneris,
10  7, 1 |         et ita tumefacta, ut omne os meum videatur implere. Et
11  7, 22|     admirabam quod erat, quia per os eius diabulus loquebatur.
12  7, 31|       Quam perscrutatam, Mummolus os de sancti digito repperit,
13  8, 34|          vinum vero tantum vas ad os poneret, quod magis putaretur