Liber, Caput

 1  1, 35|     ferebatur, nec sorbebant aquae, quem pondus criminis non
 2  3, 13|   medio autem ingens stagnum aquae liquore gratissimum, ab
 3  3, 13|     per portam rivus defluat aquae vivae. Sed in tam grande
 4  4, 31|       tantam congeriem inibi aquae fuisse, ut in antedictam
 5  4, 31|    unius hominis manu posita aquae fuisse submersa; in sacrarium
 6  6, 25|     suscepto, nox successit. Aquae vero extra solitu invaluerunt;
 7  6, 29|      ad fontem magnum, cuius aquae tamquam aurum splendebant,
 8  6, 29|  fluentis, ut fiat tibi fons aquae vivae salientis in vitam
 9  8, 15|   panis et oleris ac modicum aquae. Verum ubi ad me multitudo
10  9, 5 |     Vindimia eo anno tenuis, aquae validae, pluviae inmensae,
11 10, 19|  Erant enim pluviae validae, aquae inmensae, rigor intolerabilis,
12 10, 23|  tonitrua in autumno gravia, aquae autem nimium invaluerunt.
13 10, 29| laetus extraxit; moxque unda aquae secuta est tam valida, ut