Liber, Caput

 1  2, 3 |             si ad mortis exitium, 'vivere mihi Christus est, et mori
 2  2, 29|         Dei vestri baptizatus est, vivere omnino non potuit'. Ad haec
 3  2, 42|           adserentes sufficere, si vivere mererentur. Fuerunt autem
 4  3, 14|          meum et subde te regi, ut vivere possis tu et fili tui'.
 5  3, 18|         utrum incisis crinibus eos vivere iubeas, an utrumque iugulare'.
 6  5, 15|           terrae, dicentes: 'Simul vivere sine conlisione possumus'.
 7  5, 35| trucidentur; ut, sicut ego amplius vivere non queo, ita nec ille post
 8  6, 5 |           Deus. Ego occidam et ego vivere faciam; percutiam, et ego
 9  6, 8 |            stupentis, quod videbat vivere quem in mortis interitu
10  6, 30|       egrotare coepisset et se iam vivere disperaret, vocavit Sophiam
11  9, 42|  consistunt, qui eis donavit ipsum vivere vel regnare, ut monasterium,
12 10, 13|       terra. Unde liquido apparit, vivere animas post egressum corporis