Liber, Caput

 1  4, 31|        illa veneni auferebat ab homine. Tunc et Cato presbiter
 2  5, 43|    redempto mundo dignum Deo ex homine praeparet habitaculum, non
 3  6, 5 |     causa. Nam captivum peccato homine et diaboli servitute subiectum
 4  6, 6 |     virtus illa, qui quondam ab homine surdo et muto noxium eiecit
 5  7, 14|         fidem integram cum ullo homine habuisti, cuius dolositas
 6  7, 38|       amentia vallat, ut ignoto homine subimigaris? Uxor enim tua
 7  8, 30|      vitio est dilapsus omnique homine agere quae sunt iniqua delectat?
 8  8, 43|   resque deripiuntur. Cives cum homine obtenere non queunt, ut
 9  9, 9 |          dicens: 'Disiungere ab homine inimico, et habebis vitam.
10  9, 19| gloriose rex, eo quod occiderim homine, qui, parentes meus clam
11 10, 13|         Spiritus pertransiit ab homine, et non erit; et non cognuscet
12 10, 13|          cum egressus fuerit ab homine spiritus et iacuerit corpus