Liber, Caput

 1  3, 14| Evaginatumque deinceps Mundericus gladium, cum suis magnam stragem
 2  3, 15|            interrogat, si haberet gladium. Respondit: 'Non est mihi
 3  3, 18|      felle commota, praecipue cum gladium cerneret evaginatum ac forcipem,
 4  3, 35|           parietem, ingredientes, gladium eum interemunt. Post mortem
 5  4, 31|    comiten vocant, radium tamquam gladium habens, super regionem illam
 6  4, 39|     spatio solitudinis, evaginato gladium cornuaque ensis pedibus
 7  4, 42|  effugitis manus meas, nisi ponam gladium super vos et uxores ac parvolus
 8  6, 6 |          se potuit revocare. Tunc gladium laxans, terrae deiecit.
 9  7, 38|        procedere; et tuum adcinge gladium meumque restituae'. Et ille: '
10  8, 41|       illius evaginatum homo ille gladium praedictum reum in frustra
11  9, 27|    extensa manu trans capud viri, gladium repperit; quo evaginato,
12 10, 31|         Hic prohibuit Maximum, ne gladium in Hispania ad interficiendos