Liber, Caput

 1  1, 5 |        adorare consuiti, ipsum divinitus ignem consumptum ut deum
 2  1, 10|        illo quiescente, rursum divinitus renovantur, ut fuerant.
 3  1, 24|       Domini saevit, percussus divinitus ob tanta scelera, intumiscens
 4  3, 7 |      si eisdem munus victuriae divinitus conferritur. Convocatis
 5  5, 33|        Burdegalensis incendium divinitus ortum exussit, ita ut subito
 6  6, 36|     somno custodes, solutisque divinitus vinclis, de custodia procedit
 7  6, 37|       ferunt nunc et lumen ibi divinitus apparere; et si infirmus
 8  6, 43|        in cuius eclesia fontes divinitus conplentur, includit, ut
 9  7, 35| conteruit. Nam plerisque manus divinitus urebantur, emittentis fumum
10  8, 24|       hoc anno insolae in mare divinitus incendio concrematae sunt,
11 10, 23|     sed fontes Hispaniae, quae divinitus implentur, in nostrum pascha
12 10, 31|     tenebantur. Quod munus ego divinitus indultum admirans et gratias