0-adqui | adrep-andig | andre-bader | badig-casul | casur-commi | commo-conse | consi-curri | cursi-derig | derip-distr | distu-erect | erege-exten | exter-fulgo | fulig-ianua | ianui-inius | inlab-inven | invet-licea | lichi-metat | meten-niten | nitir-oppro | optab-perfe | perfi-praeb | praec-propo | propr-redig | redim-retin | retor-sedeb | sedec-sterp | stete-tegul | tegum-ulcis | ulcus-visit | visor-zoroa
bold = Main text
Liber, Caput grey = Comment text
1007 4, 31| Simili et in basilica beati Andreae de lichinis lucentibus avis
1008 5, 28| possessor de propria terra unam anforam vini per aripennem redderit.
1009 1, 9 | autem odio habui. Hic post angelicam luctam vocatus est Israhel,
1010 1, 11| probantur victibusque pascuntur angelicis. Deinceps enim post acceptam
1011 1, 47| perfruens contemplatione, in angelico translatus statu, indissolubili
1012 4, 37| ambigo, aliquid ibidem fuisse angelicum, quod sic locus ille ipso
1013 1 | praedixisset, nunquam ei angelos praeposuisset. Sic enim
1014 1, 1 | paradisi beati viventis, anguis astu inlecti, divina praecepta
1015 8, 17| amplioribus incoeptum fasceis, angustatis in altum, in uno cuculli
1016 2, 32| ait: 'Vallant me undique angustiae, et quid faciam ignoro,
1017 2, 23| rex, ut in imis carceris angustiis retrudatur; ablatoque isto,
1018 4, 33| super fluvium positus ita angustus, ut vix unius vestigii latitudinem
1019 9, 18| dilatum, in basilicam sancti Aniani confessores sepultum est.
1020 10, 25| terminum, ad locum quem Anicium vocitant accedit et ad basilicas
1021 3, 28| tonitrui est auditus, sed nec anilitum ullius venti in illo loco
1022 9, 39| habuerant beneficium, unde anillae et satis exiguae erant.
1023 5, 4 | potuit. Exinde cum valde anillus esset, Pectavo abiit. Erant
1024 5, 34| pro eo; sed media nocte anilus iam et tenuis spiritum exalavit.
1025 10, 1 | corrigatur. Imminente ergo tantae animadversionis gladio, nos inportunis fletibus
1026 9, 6 | saeculi fateatur. Nam de hoc animadversum est, ut superius diximus,
1027 2, 29| aquas reptilibus, terras animantibus, aera volatilibus adimplivit,
1028 10, 30| cervorum vel reliquorum animantium prostrata per invia nancta
1029 10, 13| in favilla redacta iterum animari et hominem viventem proferre?'
1030 9, 42| aut ex his, quae alii pro animarum suarum remedio vel sorores
1031 10, 13| infecta, flante spiritu animata, reformatum hominem enarraret,
1032 10, 5 | sequebantur. Responderunt, hoc Animodi vicarii dolo, qui pagum
1033 8, 29| praecepit; statimque robor animorum adcrevit, promiseruntque
1034 5, 14| Cinnomannicum qui vocatur Aninsola dirigitur, ut ibi sacerdotali
1035 9, 42| cartis, tradedimus, metu Annaniae et Saffirae in monastirio
1036 2, 7 | autem eo tempore beatissimus Annianus in supradicta urbe episcopus,
1037 9, 12| prostrati sunt. Cumque iam annillus de caede Ursio cerneretur,
1038 7, 2 | inopinantes proterunt; domos annonasque vel quae moveri habele non
1039 5, 3 | quoque referendarius, qui anolum regis Sigyberthi tenuerat
1040 4, 34| expellentes monachi de horrea anonas quasi choros III ad solem
1041 5, 47| Toronicis vel omni populo, Ansovaldum illuc dirigit. Qui veniens
1042 9, 39| nihil subtrahit, qui meritis antecellit. Huius quoque, reverentissima
1043 4, 26| cenobio pararet egredi, antecepavit voluntatem eius industria
1044 1 | quae a prioribus didici, Antechristum prius esse venturo. Antechristus
1045 7, 14| manifeste regem levatum, antecipans rex verba eius, ait: 'O
1046 2, 7 | velocitate discessit, quasi antecipaturus fratrem et prior patris
1047 8, 26| de proprio, nonnulla de antedictis thesauris sunt reperta,
1048 2 | repperiatur. Venientes ergo per antedictorum auctorum historias, ea quae
1049 7, 7 | legati iterum Childeberthi ad antedictum regem veniunt, Fredegundem
1050 2, 37| ingrederentur basilicam, hanc antefanam ex inproviso primicirius,
1051 8, 31| aeclesiam maturius properasset, antefanas iuxta consuetudinem incipere
1052 9, 20| removantur. Similiter quicquid antefati regis eclesiabus aut fidelibus
1053 9, 20| Carnotino in pervio illo antefatus rex cum terminibus et populo
1054 2, 17| reposuitque, hanc suis epulis anteponens et benedictionem ex ea singulis
1055 10, 9 | Beppolenus abiret, quia ei iam ex anteriore tempore invisus erat, Baiocassinos
1056 9, 30| accepto capitulario, quem anteriores scriptores fecisse commemoravimus,
1057 6, 36| unius pueruli matrem immemor anterioris iniuriae concupiscit. Quod
1058 2, 3 | Cirola, nostrae relegiones antestes, depraecor, ut respiciens
1059 10, 29| huius studii flagrantia cum antestete memorato degeret, tonsorato
1060 10, 24| 24. De subversione urbis Anthiocenae.~ ~Anno igitur XVI. Childeberthi,
1061 4, 40| Basilica tunc sancti Iuliam Anthiocensis martyris gravi incendio
1062 8, 15| nec tu ignobilis Symeoni Anthiochino, qui colomnae insedit, poteris
1063 10, 24| Symon. Hic nobis eversionem Anthiociae urbis enuntiavit, adserens
1064 1, 30| quaeant. Babillas episcopus Anthiocinus cum tribus parvolis, id
1065 1, 27| crucefixus adseritur, et Ignatius Anthyocinsis episcopus Romae ductus,
1066 8, 2 | dolose'. Nicasio autem et Antidio episcopis dixit: 'Quid vos,
1067 1, 25| dilataretur, oritur contra haec antique serpentes invidia, et totis
1068 4, 12| sancti Cassii martyris cripta antiquissima abditissimaque, ubi erat
1069 1, 33| sunt adepti. Nam refert antiquitas, Victorinum servum fuisse
1070 5, 43| Iniqua', inquid, 'fuit antiquorum episcoporum lata sententia,
1071 5, 7 | quam ipse inter parietes antiquos conposuerat, se removit,
1072 2, 20| ligatumque iuxta parietem antiquum, ipsum parietem super eum
1073 6, 11| restitutoque in loco suo antistite, ad regem Childeberthum
1074 5, 36| dicens: 'Heu, heu! Ab Eraclio antistiti exuror, ab illo crucior,
1075 10, 29| sancto Martino Hilarioque antistitibus heredibus institutis, aegrotare
1076 1, 33| Iuxta hanc urbem Liminius Antolianusque martyres requiescunt. Ibi
1077 1, 38| 38. De transitu Antonii monachi.~ ~Nono decimo Constantini
1078 1, 28| aliterque disseritur. Nam sub Antonini imperio Marcionitana et
1079 1, 38| Constantini iunioris anno Antonius monachus transiit centesimo
1080 2, 7 | laborare. Quo auditu uxor eius anxia atque maesta, assiduae basilicas
1081 9, 21| gravabatur et in strato anxius decubabat, accessit inter
1082 4, 40| autem Anthiocia Egypti et Apamiae Siriae maximae civitatis
1083 8, 42| viris. Hoc anno multa signa aparuerunt; nam mense septimo arbores
1084 10, 1 | Conversionis nobis aditum dolor aperiat, et cordis nostri duritiam
1085 4, 16| unusquisque in libro quod primum aperiebat hoc ad missas et legeret.
1086 2, 3 | virtutem tuam, ut oculos meos aperiens merear lucem videre quam
1087 2, 40| quoque dum thesaurus eius aperit, a nescio quo percussus
1088 8, 29| discussisque, veritatem aperiunt, indicantes se a Fredegunde
1089 6, 6 | aperiantur oculi tui'. Et statim aperti sunt oculi eius, et erat
1090 5, 49| sumo librum, ut scilicet apertus aliquem consolationis versiculum
1091 4, 33| concurrentes populi ceu apes ad alvearia mergebantur;
1092 7, 37| dives ac praepotens, cuius aphotecis ac prumptuariis urbs valde
1093 4, 46| libris artemque calculi aplene eruditus est. Hac igitur
1094 10, 13| mistyrii arcana rimans, in Apocalipsim dicat: Tunc, inquid, reddit
1095 2, 37| Arvernorum populus, qui cum Apollinare venerat, et primi qui erant
1096 3, 2 | Ille autem haec audientes, Apollonarem ad regem dirigunt. Qui abiens,
1097 3, 2 | inquiunt, 'pietas tua servo tuo Apollonari locum huius honoris adipisci.
1098 5, 14| direxit, dicens: 'Eiecite apostatam illam de basilicam; sin
1099 4, 4 | Mortuo autem Chanaone, hic apostatavit, et dimissis capillis, uxorem,
1100 9, 41| Dominis semper suis atque apostolici sede dignissimis Gundegyselo,
1101 9, 42| aeclesiae patribus et viris apostolicis quod commendo; quod cum
1102 9, 42| cuius impletis mandatum, apostolicum digne reparetis exemplum. ~~~
1103 5, 18| adnixus, habens canones quasi apostolicus, continentes haec: Episcopus
1104 9, 6 | se atque Petrum Paulumque apostolos discurrere iactitabat. Ad
1105 9, 42| suggestionis meae paginam mereto apostulatus vestri in Christi nomen
1106 1, 22| 22. De Iacobo apostulo.~ ~Fertur Iacobus apostolus,
1107 7, 9 | equorum adque carrucarum apparatos adhuc, sicut plaustris evecti
1108 6, 45| quae arripere potuisset. Apparatus quoque magnus expense de
1109 5, 5 | postponens, ne illi similis appaream, illud explicabo, qualiter
1110 3, 15| Prosternamus terrae, ne appareamus hominibus venientibus'.
1111 10, 13| me de terra. Unde liquido apparit, vivere animas post egressum
1112 8, 17| splendidus, ut prius sic apparuisse non fuerent visi; et ab
1113 8, 43| aeclesiae tuae, quia infidelis apparuisti domino nostro rege'. Quid
1114 1, 14| tribus ad Roboam, quod Iuda appellabatur; ad Hieroboam autem decim
1115 4, 4 | fuerunt, et comites, non regis appellati sunt. Macliavus autem de
1116 3, 7 | nervos femorum ad arbores appendentes, puellas amplius ducentas
1117 3, 3 | 3. Quod Dani Gallias appetierunt.~ ~His ita gestis, Dani
1118 1, 44| diocesis suae monasterium appetit, ibique cum gemitu ac lacrimis
1119 1, 25| succuba et rursum virorum appetitor, matris, sororum ac proximarum
1120 3, 10| maxime commotus, Hispanias appetivit. Amalaricus vero haec audiens,
1121 6, 10| pedem ponere, ubi vix vel os applicare praesumimus. Sed virtus
1122 5, 49| cum armorum apparatu, ut apprehenderent eum. Ille vero cernens,
1123 4, 34| vocat, ut surgeret; quem apprehensum verberibus agi praecepit,
1124 3, 2 | Arvernus vero post obitum beati Aprunculi sanctus Eufrasius duodecimus
1125 2, 36| Eufrasio episcopo, qui quondam Aprunculo Divionensi successerat,
1126 2, 23| populi, ecce! frater meus Aprunculus vivit, et ipse erit sacerdos
1127 7, 22| pectus regis meum pectus aptabam, dicens: ìNoli eiecere hunc
1128 10, 3 | venerunt alii, qui mortuum Aptacharium regem nuntiantes Paulumque
1129 10, 3 | genetale contingerent. At Aptacharius Langobardorum rex legationem
1130 9, 40| valeatis'. Quo consilio aptae suscipientes, subsequente
1131 7, 10| diversis marmorum generibus aptatae erant, ab igne dissolverentur.
1132 7, 22| ostium, intrinsecus serras aptavit. Haec ille cum post caenam
1133 2, 8 | peritus, contu inpiger, bellis aptissimus, pacis artibus celebris,
1134 2, 37| aliud quam herbarum alimenta aquamque praesumeret. Quidam autem
1135 6, 11| praesentiam. Cumque per Aquensim praeterirent urbem, Pientius
1136 6, 37| inveniretur, subito adveniens aquila levavit culleum a fundere
1137 2, 7 | reversus est, nec multo post Aquileia a Chunis capta, incensa
1138 2, 9 | cum dicit, Maximum intra Aquileiam, amissam omnem spem imperii,
1139 3, 19| piscibus valde praedivitem, ab aquilone vero alius fluviolus venit,
1140 4, 44| de hominibus denudavit. Aquinsibus autem obsidionem paravit,
1141 1, 12| Iudas, Phares, Esdrom, Aram, Aminadab, Naason, Salma, [
1142 5, 33| Pari modo Rhodanus cum Arare coniunctus, ripas excidens,
1143 8, 30| Burgundionibus iunctae, Arareca Rhodaniticaque litora tam
1144 5, 4 | atteram, ut dignus fiat aratro locus ille'. Interim advenit
1145 2, 5 | 5. De Aravatio episcopo et Chunis.~ ~Igitur
1146 2, 5 | temporis apud Tungrus oppidum Aravatius eximiae sanctitatis episcopus,
1147 9, 39| seiuncta, cum pius rerum arbiter tales in hereditate culturae
1148 3, 19| pontificis meminimus, gratum arbitratus sum, ut situm loci Divionensis,
1149 5, 20| episcopatu in proprio relati arbitrio, coeperunt in pervasionibus,
1150 6, 33| fuisse vastatam, ita ut non arbor, non vinea, non silva, non
1151 6, 44| nascatur in sempeternum!' Arboris vero, quae mense Iulio poma
1152 1, 48| transitu sancti Martini.~ ~Arcadi vero et Honori secundo imperii
1153 2, 7 | qui haec audierit sileat arcanumque Dei vulgare non audeat,
1154 4, 40| tanta fuit cupiditas, ut arcas iuberet fieri ferreas, in
1155 9, 40| potest, quae blasphemium arceat. Sed, si, ut diximus, rationem
1156 2, 40| respicerent, ait: 'In hanc arcellolam solitus erat pater meus
1157 10, 16| vero dixit, si quis earum arcellulas scrutaretur, amplius eas
1158 6, 31| cum exercitu suo a praedis arcere non possit, Rhodomaginsem
1159 6, 19| sui, ne nocerent aliquid arcerentur. Quod Asclipius ex duce
1160 5, 49| accusator episcopi, ab omnibus arceretur ecclesiis, eo quod se ab
1161 2, 23| causam, quia Sidonius te arcersiri deprecatus est. Tu vero
1162 3, 36| interfeci, ad iudicium me arcessibant, dicentes: ìVeni ad respondendum,
1163 9, 28| vocitatis, ad coniugium arcessistis, quem manus mea subegit,
1164 5, 49| non acquievi. Igitur rex, arcessitis regni sui episcopis, causam
1165 6, 32| timui, ne interficeretur; arcessitoque socero eius, haec innotui,
1166 10, 28| meus rex usque Parisius, et arcessitu filio meo, nepote suo, iubeat
1167 8, 22| synodo, a febre corripitur; arcessitumque Waldonem diaconem, qui et
1168 8, 36| fatigabatur, Magnovaldus arcessitur. Quo veniente et nesciente
1169 3, 23| Arvernum, Deoteriam exinde arcessivit eamque sibi in matrimonio
1170 10, 31| ordinatur episcopus anno Archadii et Honori secundo, cum pariter
1171 3, 18| Chlothacharius miserunt Archadium, cui supra meminimus, ad
1172 5, 18| nobis, subito venit Aetius archaediaconus Parisiacae eclesiae, salutatisque
1173 10, 13| Dominus in iussu et in voce archangeli et in tuba Dei discendit
1174 10, 19| semper in his consiliorum archanis particeps, locum hominemque
1175 5, 46| eius, Theodosius, qui tunc archediaconatum urbis illius potiebatur,
1176 8, 41| episcopo quinquaginta et ab archediacono civitates alios quinquaginta;
1177 9, 42| in universalis aeclesiae archevo servetur, effusis cum lacrimis
1178 10, 15| protulisset, adfuit Reovalis archiater, dicens: 'Puer iste, parvolus
1179 5, 49| ambiret, huic Riculfo clerico archidiaconatu promisso. Nos vero cum Dei
1180 5, 14| desiderans, redeunte Marileifo archietro de praesentia regis, conpraehendi
1181 5, 5 | Ternoderinsim castrum ut archipresbiter regerit atque in eo commoraretur,
1182 4, 18| praebere praesumerit, et ita arcius custodiretur, ut nec aquam
1183 10, 27| perlatum fuisset, custodire arctius Fredegunde coeperunt, dirigentes
1184 4, 28| suspensus coram sepulchrum eius ardebat, nullo tangente, disrupto
1185 5, 41| Adserebant enim quidam et caelum ardentem se vidisse. Leger fluvius
1186 2, 1 | satisfaciendo adhuc populo prunas ardentes in byrrum suum posuit, et
1187 10, 24| suellinis inmixtis, subpositis ardentibus facibus, succendere nisi
1188 7, 25| Chilperici regis habitus fuerat, ardentissime vallant; et qui iam a Gararico
1189 8, 21| Belsonancum villa , quae in medio Ardoennensis silvae sita est, cum suis
1190 6, 36| saepius vincla discusserat, et arduae custodiae mancipatur ab
1191 9, 28| audiens, iussit costodias arduas per vias regni sui fieri,
1192 3, 31| praecepit. Quae nec mora inter arduos vapores ingressa, in pavimento
1193 4, 13| protulit, memoramus. Ait enim: Arduum videtur res gestas scribere:
1194 9, 12| Vabrense, cui inminebat mons arduus. In huius cacumine basilicam
1195 5, 33| conpraehensi igni tam domus quam areae cum annonis incendio cremarentur,
1196 7, 45| nonnulli radices herbae filicis arefactas redactasque in pulvere,
1197 3, 14| porta castelli, tenens manum Aregisili, populus autem spectabat
1198 3, 14| ille misit quendam de suis Aregisilum nomine dixitque ei: 'Vidis',
1199 4, 3 | Chlothsindam filiam; de Aregundem vero, sororem Ingundis,
1200 4, 3 | nimium luxoriosus, in amore Aregundis incedit et ad villam, in
1201 1, 30| Turonicis Catianus episcopus, Arelatensibus Trophimus episcopus, Narbonae
1202 4, 26| multis, paucis relictis, Arelatinsi eam monasthirio distinavit.
1203 4, 16| aedificavit domum suam super arenam; discendit pluvia, advenerunt
1204 2, 9 | decursis foliis nudae atque arentes silvae insidiantes occulere
1205 2 | voluit abstulit et cum libuit arentibus terris infudit, qui viduae
1206 1, 47| rosis inmarcescibilibus arentium me rosarum non ornat, sed
1207 5, 28| inminente discrimine liberasset. Areptis quoque libris discriptionum,
1208 9, 20| est, adhuc pullulat, non arescit. Utinam tu, o rex gloriosissime,
1209 2, 22| plerumque nesciente coniuge vasa argentea auferebat a domo et pauperibus
1210 10, 31| et inveni in eum capsulam argenteam, in qua non modo beatae
1211 1, 9 | inflammati invidia, triginta eum argenteis Ismahelitis in Aegypto transeuntibus
1212 1, 31| tricentis aureis cum disco argenteo, dicunt eam huic ministerio
1213 3, 7 | deleniret, discum ei magnum argenteum pro gratia dedit. Chlothacharius
1214 10, 19| removerunt. Qui statim ad Argentoratinsim urbem, quam nunc Strateburgum
1215 1, 17| abiit, Macedoniis praeerat Argeus; Laedorum Cyces; Aegyptiorum
1216 1, 17| vocabam. Tempore Moysi apud Argivus regnabat septimus Tropas;
1217 9, 39| Maroveum episcopum et coniuncti arguamus eam; emendatisque negutiis,
1218 8, 40| Salamoneacae Sapientiae proverbium: Argue stultum, adiciet odire te.
1219 10, 27| Fredegunde regina plerumque arguebantur, ut, relicta inimicitia,
1220 2, 1 | faciles res sequeretur, arguebatur. Quadam tamen die dum quidam
1221 9, 41| basilicam sancti Helari advenit, arguens has puellas et in monastirio
1222 5, 43| eo: 'Credo', adiaci: 'Cum arguerit Petrus apostolus Annaniam
1223 5, 18| calumniaris et me furti argues, cum haec causa non ad furtum,
1224 5, 6 | Tales enim et monet et arguit apostulus, dicens: Nolite
1225 6, 36| perficere cogitantes, nova argumenta machinantur, per qua aut
1226 1, 25| malitiae et omnes magicae artis argumento magistrum. Hunc elisum per
1227 4, 26| transgressores canonum regulariter arguuntur, regni vestri potentia aevis
1228 10, 13| Ezechiel profeta, cum ossa arida obtecta cute, nervis solidata,
1229 10, 29| mirabilibus vel obito beati Aridi.~ ~Incipiunt de virtutibus
1230 10, 29| loco. Erat autem locus ille aridus et absque fluentis currentibus
1231 5, 43| Abraham ad ilicem, Isac in ariete, Iacob in lapide, Moyses
1232 7, 37| praeparabat, plaustra enim cum arietibus, cletellis et axebus tecta,
1233 8, 30| Hispaniis egressus, Caput Arietis castrum obtenuit et ex pago
1234 5, 14| falsa esse quae promiserant arioli. Igitur commorantibus his
1235 9, 6 | 6. De seductoribus et ariolis.~ ~Fuit eo anno in urbe
1236 9, 10| iniquitatis suae, non latuerunt. Ariolus ac sortis saepius utebatur,
1237 5, 28| terra unam anforam vini per aripennem redderit. Sed et alii functionis
1238 1, 6 | 470. Unus stadius habet aripennes quinque. Vicinae quinae
1239 10, 19| qui terris est editus, non ariscit'. Unde prorsus manifestum
1240 2, 41| succisae sunt nec omnino ariscunt, sed velociter emergent,
1241 5, 5 | regnum pertransiit et apud Arisitensim vicum episcopus instituetur,
1242 10, 31| siderum contemplare, in arithmeticis numerorum partes colligere,
1243 5, 43| inquio, 'faciebas, si ea te armaret fides, quam Abraham ad ilicem,
1244 3, 35| fuisset, oppraessum cum armata manu Sirivuldum taliter
1245 8, 29| homines haec causa continet. Armate viriletate animus et considerate
1246 2, 42| est, ut, datis aureis sive armellis vel baltheis, Chlodovechus,
1247 7, 23| Praesenti quoque anno Armentarius Iudaeus cum uno sectae suae
1248 10, 24| enuntiavit, adserens se de Arminia in Persida captivatum fuisse.
1249 10, 24| Rex enim Persarum, inrupto Arminiorum termino, praedas egit eclesiasque
1250 10, 31| numerorum partes colligere, in armoniis sonorum modulationes suavium
1251 8, 26| quos clam abstulerat, cum Arnegysilo socio suspectus habetur.
1252 1, 21| autem et Ioseph, qui eum aromatibus conditum in suo monumentu
1253 2, 16| inibi odor suavissimus quasi aromatum advenire a religiosis sentitur.
1254 1, 7 | Abraham: id est Noe, Sem, Arphaxath, Sale, Eber, Falech, Rheu,
1255 1, 47| puellam expetiit, datumque arrabone, diem statuit nuptiarum.
1256 4, 46| sociaret, dicens, quia: 'Dedi arram in disponsatione eius'.
1257 10, 16| senioribus pro nepte sua orfanola arras accepisse, et tamen, si
1258 7, 35| incendio surgi solet. Nonnulli arrepti a daemone, per inergiam
1259 3, 13| erant, egressi foras, ut, arreptum aliquid praedae, iterum
1260 2, 3 | vero post tantum facinus arreptus a daemone, qui diu de sanctorum
1261 2, 37| Valde molestum fero, quod hi Arriani partem teneant Galliarum.
1262 2, 33| confugit ibique cum episcopo Arriano interfectus est. Denique
1263 6, 45| effugiebat, ferens secum quae arripere potuisset. Apparatus quoque
1264 5, 14| versiculum qui primus occurrit arripui, qui haec contenebat: Oculum,
1265 2, 23| criminis hunc reum esse quam Arrium illum, cui similiter in
1266 8, 2 | metropolis mei valde doloribus artabantur, et ego spoliatus et contemptus,
1267 5, 25| elevatoque contu, Dracolenum artat in faucibus, suspensumque
1268 6, 11| religionis, ut pontifex summi Dei artatus vinculis sibi exhiberetur,
1269 2, 33| vectibus illis per magisterium artefecis repulso, civitatem introeunt,
1270 2, 13| vero post transitum sancti Artemi Venerandus ex senatoribus
1271 8, 31| scripsimus vocitatum, id est Artemium Synonicum, Veranum Cavellionensim
1272 1, 46| Spaniam mittebantur, ex quibus Artemius quidam admirabilis sapientiae
1273 4, 46| legis Theodosianae libris artemque calculi aplene eruditus
1274 8, 34| princeps tenebrarum mille habet artes nocendi, quid de reclausis
1275 1, 46| 46. De Nepotiano atque Arthemio episcopis.~ ~Igitur apud
1276 4, 11| accipiens, ut, si contigerit in articulo temporis illius regem mori
1277 7, 14| ut unus homo utriusque artificii magisterio subderetur, ad
1278 4, 26| Erant enim, ut diximus, artificis lanariae filiae. Aemula
1279 10, 31| exornari, ut prius fuerant, artificum nostrorum opere imperavi.
1280 6, 6 | vermes ille, qui sanctos artos perforabant, evanuerunt.
1281 3, 2 | populo, eum in cathedra Arverne eclesiae locaverunt; qui
1282 3, 19| atque fecundas, ita ut, arvis semel scissis vomere, semina
1283 1, 15| Salamon, Roboam, Abia, Asa, Iosaphath, Ioram, Ozia,
1284 6, 46| eum cultro percutit sub ascellam iteratoque ictu ventrem
1285 7, 36| Gundovaldi cum exercitu.~ ~Ascendebant enim multi per collem et
1286 6, 26| Rodano infirmae paratae sunt; ascendentesque simpliciter, ut in medio
1287 8, 14| nobis fuerat praeparata. Ascendentibusque nobis, inruit turba hominum
1288 3, 10| Amalaricus navem deberet ascendere, ei in mentem venit, multitudinem
1289 6, 15| facile episcopale gradum ascendes'. At ille regressus, consilium
1290 1 | hominem perditum liberasse, ascendisse caelos, sedere a dexteram
1291 6, 5 | Iuda. De germine, fili mi, ascendisti. Recubans dormisti quasi
1292 4, 42| vinita succidistis! Non ascenditis, nisi satisfaciatis prius
1293 9, 6 | quae ante sanctum dominicae ascensiones diem agi solent. Factum
1294 6, 2 | parte habentes quadrigam et ascensorem contenentesque scriptum:
1295 6, 19| aliquid arcerentur. Quod Asclipius ex duce praecognito, nocte
1296 4, 16| perspicuum civem Arvernum Ascovindum nomen, qui eum vi ab hac
1297 2, 9 | filium Richimeris quondam, et Ascylam, matrem eius, gladio interfectus.
1298 1, 9 | Zabulon, Dan, Neptalem, Gad et Aser. Post hos genuit Ioseph
1299 1, 28| Christi nomine coronatur. In Asia autem, orta persecutione,
1300 10, 8 | aquam hauriret et pro equo asinum uteretur, vestimenta vilissima
1301 6, 32| illa frendens et execrans aspectum eius, a se repulit, fusisque
1302 5, 4 | croceus effectus, mandata aspera remittit, dicens: 'Nisi
1303 3, 37| Gravem eo anno et solito asperiorem hiemem fecit, ita ut torrentes
1304 5, 5 | ab hoc morbo correptus, asperius ex sensu factus et per dies
1305 8, 7 | accipere; et cur eum nunc rex aspernatur? Si enim scissemus tibi
1306 2, 2 | infecit, id est fluxu ventris aspersit. Exhinc ad legitimam deductam
1307 5, 14| contenebat: Oculum, qui aversus aspexerit patrem, effodiant eum corvi
1308 2, 7 | Aspicite iterum!'. Et cum aspexissent, niminem viderunt qui ferret
1309 10, 29| cultus vinearum, ad eam aspiceret, ne huic viro aliquod accideret
1310 7, 22| differret, cum iam crapulatus aspiceretur, elisum super scamnum pugnis
1311 3, 14| decipisti, te vivum ultra nullus aspiciet'. Et emissa lancea in scapulis
1312 5, 50| illi: 'Aliud', inquid, 'non aspicis?' Cui ego: 'Nihil aliud
1313 4, 26| sperans aliquid novi videre, aspicit hunc eminus lanas regias
1314 3, 14| signo ait Aregisilus: 'Quid aspicitis tam intenti, o populi? An
1315 10, 1 | filiorum funera parentes aspiciunt, et sui eos ad interitum
1316 6, 9 | loco suo praeelegit. Cuius assensum rex praebuit voluntatem,
1317 1 | circumcisionem inducit, se asserens Christum, deinde in templo
1318 1, 10| sint reversi. Alii vero asserent, unum cunctis ingressum,
1319 10, 16| iusserint, adhuc Chrodielde asserente ad intersignum suum, ne
1320 2, 3 | virorum ac mulierum hanc fidem asserentes interempta atque debilitata
1321 1 | hereticis, qui nos inpugnant, asserentis, minorem esse Filium Patri,
1322 2, 3 | venerandus; nam quae Cyrola asserit falsa esse cunctis est manefestum'.
1323 8, 16| vicinorum tuorum dictat assertio, non eris innocens ab hoc
1324 2, 3 | hereticorum tunc maximus habebatur assertor. Cumque ad persequendum
1325 5, 5 | accipiunt. Qui multa, ut asserunt, egit iniqua, quae a nobis
1326 9, 39| provisura remedia nec ab assiduetate beneficiorum suorum quocumque
1327 3, 5 | praecabatur. Psallentium ibi assiduum instituens, Lugduno regressus
1328 6, 26| adstantibus, porrectam manu eius astam, eum litori reddidit. Et
1329 3, 33| 33. De Asteriolo et Secundino.~ ~Asteriolus
1330 3, 33| Asteriolo et Secundino.~ ~Asteriolus tunc et Secundinus magni
1331 2, 9 | secunda inruptione. Cum autem Asterius codicillis imperialibus
1332 5, 25| casso eum verberans ictu, astili divisum, ensis ad terram
1333 9, 10| spiculis et sustentantibus astilibus, ad terram ruere non possit.
1334 6, 26| Villavis, Avennione abiit. Sed asto Mummoli navis in Rodano
1335 1, 47| resedentem suspicio super astra. Talia cum magno fletu iactanti
1336 10, 31| linearumque mensuras colligere, in astrologiis cursus siderum contemplare,
1337 7, 1 | quo non sol, non luna, non astrum cerni poterat, sed super
1338 7, 14| aequorum stercora, putrefactas astulas, paleas ac faenum putridine
1339 6, 26| autem, quorum minor fuit astutia, in amne dimersi sunt. Gunthchramnus
1340 6, 40| potius cautelam eius et vide astutiam, quid aliis dicit, quos
1341 9, 15| Arrianae sectae episcopus Athalocus, qui ita per propositiones
1342 5, 38| Goisuintha fuit, quam post Athanachilde regis conubium rex Leuvichildus
1343 9, 24| Septimaniam abiit ac post mortem Athanaeldi regis a Leuvane, successore
1344 4, 38| recurramus, mortuo apud Hispaniam Athanaeldo rege, Leuva cum Leuvieldo
1345 4, 27| muneribus Brunichildem, Athanagilde regis filiam, petiit. Erat
1346 4, 8 | Interfecto autem Agilane, Athanagildus regnum eius accepit. Qui
1347 2, 28| rex Burgundionum ex genere Athanarici regis persecutoris, cui
1348 2, 4 | 4. De persecutionem sub Athanarico agitata.~ ~Multae enim heresis
1349 2, 4 | divina data est. Nam et Athanaricus Gothorum rex magnam excitavit
1350 1, 17| super Assirios Eutropes; Athiniensibus secundus Agasastus. Tempore
1351 8, 30| succensas diximus, fame atquae inaedia pereuntes per viam
1352 2, 8 | tyrannum reversi sunt, mandata atrocia reportantes. Quibus permotus
1353 3, 15| autem cunctis, vocavit Leo Attalum, stratisque equitibus, interrogat,
1354 3, 15| sunt retenti. Inter quos Attalus, nepus beati Gregori Lingonici
1355 2, 7 | 7. De uxore Aetii.~ ~Attela vero Chunorum rex a Mittense
1356 10, 31| visitare. Quae dum a nobis attente rimantur, dicit aedis aedituus: '
1357 5, 4 | virentia quae sunt circa urbem atteram, ut dignus fiat aratro locus
1358 1, 17| regnabat septimus Tropas; in Attica Caecros primus; apud Aegyptius
1359 1, 48| quae dominica habebatur, Attico Caesarioque consolibus.
1360 6, 26| ipsarum navium tabulis, attigerunt litus. Plerique autem, quorum
1361 2, 7 | grande est reversus spolia. Attila vero cum paucis reversus
1362 6, 2 | advenerunt. Sed priusquam litus attingerent, navis acta vento, inpulsa
1363 2, 29| huius causae animus non attingitur, quia scio, in albis ab
1364 6, 36| huic peregrinatio divitias attulit, et exilium opes multas
1365 3, 12| perpetrant mala. Verumtamen auctores scelerum ab spiritu inmundo
1366 5, 43| sectae perversitas, ipsius auctoris vestri, id est Arrii, expraessit
1367 2, 9 | confestim restituerent auctorisque belli traderent, in quos
1368 9, 42| tradidi possedendum et per auctoritates praecellentissimorum domnorum
1369 2 | Venientes ergo per antedictorum auctorum historias, ea quae in posterum
1370 8, 31| communi repperiretur huius auctur sceleris. Sed et aliquos
1371 7, 36| edicito. Quis tibi tantam audaciam praestetit, ut dominorum
1372 10, 16| Chrodieldis vel Basina, quare tam audacter contra suam regulam, foribus
1373 9, 16| consilio haec facere non audemus. Promissum enim habemus
1374 2, 13| velata atque devota Deo audenter ad eos ingreditur, qui ait: '
1375 8, 16| documentum fuit, ne in hoc loco auderent ulterius periurare'. Plurima
1376 7, 36| ac regum nostrorum finis auderis attingere? Certe, si a quoquam
1377 6, 40| habeas aures, ut ista non audias, crede apostolis, quid in
1378 6, 43| vero anno cognatus eius Audica, qui sororem illius disponsatam
1379 2, 31| Libenter te, sanctissime pater, audiebam; sed restat unum, quod populus
1380 7, 1 | aeclesiis nostris". Vox enim audiebatur; nam qui loqueretur, paenitus
1381 4, 16| Qui per Arvernum venientes audientesque, quod in Lemovicino esset,
1382 8, 30| repraesentati sunt sub conditione audientiae in postmodum futurae. Post
1383 9, 39| praemicante, ita reddis audientium pectora caelesti fulgore
1384 9, 21| famulante nomen eius invocantes audieram ac criminum propriorum gesta,
1385 2, 7 | Verumtamen obtestor, ut qui haec audierit sileat arcanumque Dei vulgare
1386 9, 30| Dum autem haec agerentur, Audini filius, qui librum ipsum
1387 7, 47| postposito placito, coniunctus Audino, mota seditione, cum armatis
1388 7, 22| altario". At ego, cum haec audirem, ad te conversus dixi: ìAdpraehende
1389 6, 29| quid ab illa elocutionis audirent. Ipsa autem, expansis manibus,
1390 4, 43| causae in posterum deberet audiri. Sed nec de ipsa sacrosancta
1391 5, 14| sanctam, cum iter ageret per Audisiodorensim territurium, ab Erpone duce
1392 4, 42| etenim Peonio patre ortus, Audisiodorensis urbis incola fuit. Peonius
1393 6, 42| in Italia abiit. Quod cum audissent Langobardi, timentis, ne
1394 2, 3 | semel factum sufficiat. Non audistis Christum dicentem: 'Qui
1395 3, 36| strepidus ventris absque ulla auditorum reverentia in publico emittebat.
1396 6, 6 | febrem eloquium pariter auditumque perdederat; et cum febrae
1397 7, 15| Habebat tunc temporis secum Audonem iudicem, qui ei tempore
1398 10, 14| abscedens, Andecavo venit et se Audoveo episcopo subdidit propter
1399 5, 21| delatum, ait presbitero: 'Aufer hinc vino et unam tantum
1400 7, 38| in caritate usus sum a me auferantur'. Mummolus vero adserebat
1401 7, 1 | valeam. Ne, queso, Domine, auferas misericordiam tuam a me,
1402 9, 20| publice error criminis auferatur'. Tunc iussit, ut in Kalendis
1403 6, 10| effracta vitrea, sunt ingressi; auferentesque multum auri argentique vel
1404 6, 31| debellarent. Nam et ab eclesiis auferentis sacra ministeria, ipsas
1405 1, 48| Pectavensibus per violentiam aufereretur. Sed Deus omnipotens noluit
1406 6, 36| civitate deduxit, ut suspicio auferetur adulterii, cum inter incognitos
1407 3, 31| conposueris, regnum tuum auferimus et simile te poena damnabimus'.
1408 4, 2 | Dominus regnum tuum velociter aufret, quia iniquum est, ut pauperes,
1409 5, 20| fuissent, et peccatum regis augeatur in aliquo, et ideo filius
1410 2, 40| eius sub manu ipsius et augebat regnum eius, eo quod ambularet
1411 5, 6 | quorum beneficio oculis lumen augeret, humeris superponit. Decedente
1412 10, 15| per Chrodieldes superbiam augeretur et assiduae caedes vel reliquae
1413 7, 34| nobis illa pietas divina augit solatium, non periatis inopia'.
1414 9, 20| praesole iuste potuerint augmentare, sub omni securitate et
1415 6, 2 | Tiberii Constantini perpetui Augusti ; ab alia vero parte habentes
1416 1, 18| Iulii Caesaris nepus, quem Augustum vocant, a quo et mensis
1417 2, 9 | ut Constans, instrumento aulae et coniuge sua Caesaraugustae
1418 9, 41| Saffario Aetherius, Syacrius, Aunacharius, Esichyus, Agroecula, Urbicus,
1419 7, 47| Austrighyselus direpuerat, cum Aunone et filio adque eius fratre
1420 4, 50| est, spoliatur. Tunc ab Aunulfo quodam collectus ablutusque
1421 9, 40| hoc verno accessit, cum aurae commodiores fuerint, quo
1422 10, 16| temerariae fecerit; foliola aurea, quae fuerant in gyro palla,
1423 7, 22| datam ipsi homini partem auream baltei sui. Sed et alia
1424 2, 10| Quid, si et illa eorum aurebus inlata fuisset, quod Dominus
1425 10, 18| relinquunt, nonnullis nares auresque amputatis, ad ridiculum
1426 8, 29| adfecti, truncatis manibus auribusque et naribus, variis sunt
1427 6, 6 | quidem ius in quo coxerant auriens, ipsas sumebat in posterum.
1428 7, 13| Sicharius vero cum Willachario Aurilianense comite, qui tunc Toronus
1429 7, 24| exercitum. Sed pars maior cum Aurilianensibus adque Biturigis Pectavum
1430 7, 2 | conlisione Carnotenorum et Aurilianensium.~ ~Defuncto igitur Chilperico
1431 3, 19| Scalonum. Nam veteres ferunt ab Auriliano hoc imperatore fuisse aedificatum. ~~~
1432 2, 18| 18. Quod Childericus Aurilianus et Andecavo venit Odovacrius.~ ~
1433 10, 25| instruens aciem, qualiter Aurilio, ibidem tunc consistentem
1434 4, 18| ut nec aquam quidem ei aurire liceret, quo facilius conpulsus
1435 6, 29| illa avide ex his aquis auriret, ecce ab alia parte veniebat
1436 5, 48| lapsu teneri non possit, auris unius incisione multatur.
1437 3, 36| esset. Respondit ille: 'Ausanius amicus meus cum Papianilla
1438 8, 22| minuatum est. In loco Fausti Auscensis episcopi Saius presbiter
1439 10, 22| inproba, quae gessit, ad Ausciensim urbem, in qua possessio
1440 3, 16| Iuliam reliquerat, temerario auso pervaderet. Sed cum ingressus
1441 7, 29| consuetudo est barbarorum, auspicia intendere coepit ac dicere
1442 6, 45| dixerunt; quod a quibusdam pro auspicio susceptum est. Denique haec
1443 2, 37| forsitan aliquod victuriae auspicium ab aedae sancta suscipitis'.
1444 6, 6 | evanuerunt. Adveniens autem Austadius episcopus, beatum corpus
1445 5, 41| torrens adiunxit. Ventus auster nimium violente cucurrit,
1446 4, 25| tempore mortua est. Post quam Austerchilde cognomento Bobillam accepit,
1447 6, 5 | accepimus et regi porreximus; austoque mero, vale dicentes discessimus.
1448 4, 18| Austrapio duce.~ ~Tunc et Austrapius dux Chramnum metuens, in
1449 5, 17| interemit, pro eo quod in Austregildem reginam eiusque subolis
1450 7, 47| Montalomaginsim vicum cum Austrighyselo reliquosque pagenses caelebraret,
1451 7, 47| arma ad eclesiam petit, Austrighyselum opperiens. Ille autem haec
1452 5, 35| 35. De Austrigilde regina.~ ~His diebus Austrigildis
1453 5, 35| Austrigilde regina.~ ~His diebus Austrigildis Guntchramni principis regina
1454 9, 18| est. In cuius cathedram Austrinus, Pastores quondam filius,
1455 8, 36| repertum est, sunt inlatae. Autumabant tamen quidam, eo quod post
1456 4, 42| de his quae accesserunt autumantes. Mane autem facto, statuunt
1457 5, 42| inopi, cui non erat adiutor, auxiliatus sum. Os viduae benedixit
1458 2 | ad vitam quindecim annos auxit, Hierusolima mala pertulerit.
1459 4, 49| transisset, castra movet et usque Avalocium Carnotensim vicum abiit
1460 9, 10| autem hic in actu levis, avariciae inhians, rerum alienarum
1461 7, 45| plurimi uvarum semina, flores avellanorum, nonnulli radices herbae
1462 10, 31| sic quoque, deprecor, ut avellas quae scripsi. Sed si tibi
1463 5, 18| ab episcopali officio ut avellatur, canonum auctoritas sancxit'.
1464 7, 36| nepotis mei. Ex hoc enim Avenione accessi iuxta placita patricii
1465 7, 40| multum adhuc apud urbem Avennecam auri adque argenti esse,
1466 7, 10| tunc Mummolus infra murus Avennicae urbis cum Gundovaldo, cui
1467 10, 23| invaluerunt. Vivariensim Avennicamque urbem graviter lues inguinaria
1468 4, 44| viam, usque Machao villam Avennici territurii, quam Mummolus
1469 4, 42| tenuerant; coniunctique sunt in Avennico terreturio. Erat enim tunc
1470 6, 1 | dilabitur et se infra murorum Avennicorum monitione concludit. Apud
1471 6, 9 | acciperet. Migrante autem Avenniensis civitatis pontifice, istum
1472 6, 26| ipse suscepit eum et in Avennionem secum retenuit. Nunc autem
1473 1, 47| puella graviter contristata, aversa ad parietem, amarissime
1474 3, 15| in terram cum eo a longe, aversis dorsis, ut non cognuscerentur,
1475 10, 30| sociatis etiam elemosinis, averso divini furoris impetu mitigatum
1476 5, 14| contenebat: Oculum, qui aversus aspexerit patrem, effodiant
1477 9, 39| honore. Et ideo si, quod avertat Deus, aliqua, insanae mentis
1478 4, 16| ab hac malitia quaerebat avertere, sed non poterat. Habebat
1479 4, 34| impedimentum generaret, averteret. Nunc autem idem monachus,
1480 5, 38| in Hispaniis directa, ab avia Goisuintha cum gaudio magno
1481 9, 38| nihilhominus matrem eorum et aviam, ipsi regerent regnum. Huius
1482 3, 7 | confractisque ossibus, canibus avibusque eas in cibaria dederunt.
1483 9, 41| venerationis cultu summae aviditatis dilectionis instinctum,
1484 4, 9 | ingressus, quod intus habebatur avidus hausit. A quo inflatus vino,
1485 2, 32| Rhodanitidesque ripas percurrens, Avinionem urbem ingreditur. Godigisilus
1486 4, 31| Andreae de lichinis lucentibus avis alia fecit. Iam vero adveniente
1487 5, 11| De Iudaeis conversis per Avitum episcopum.~ ~Et quia semper
1488 7, 3 | unus ex pueris Chulderici Avonem hasta transfixit. Qui ad
1489 6, 46| nostra contempserit, oculorum avulsione multetur'. Nullum umquam
1490 5, 36| sunt. Denique Maracharius, avunculus eius, diu in ipsa urbe usus
1491 6, 45| egrederetur, uno carrucae effracto axe, omnes 'Mala hora' dixerunt;
1492 7, 37| arietibus, cletellis et axebus tecta, sub qua exercitus
1493 6, 32| fugiret, elapso inter duos axes, quae ponteo faciunt, pede,
1494 9, 34| praemeret atque gulam eius axis inferior ita adterreret,
1495 6, 37| iterum, ut rediret, cum super Axonam fluvium tentorium tetendisset,
1496 1, 16| Zorobabil, Abiud, Eliachim, Azor, Sadoch, Achim, Eliuth,
1497 1, 6 | vocatumque est nomen civitatis Babel, hoc est confusio, eo quod
1498 1, 30| ut nec numerari quaeant. Babillas episcopus Anthiocinus cum
1499 1, 15| 15. De captivitate in Babillonia.~ ~Donec iratus contra eos
1500 9, 28| pateris ligneis, quas vulgo bacchinon vocant, eisdemque similiter
1501 8, 44| non permisit. Inter quos Baddo senior habebatur. ~~~
1502 9, 13| desenterico. ~ Guntchramnus vero Baddonem, quem pro crimine maiestates
1503 6, 9 | tempus, mutata sententia, in Badegisilum domus regiae maiorem transfertur
1504 8, 39| eo quod res, quae tempore Badegyseli episcopi aeclesiae datae
1505 8, 39| multi episcoporum obierunt; Badegysilus vero Cenomannorum episcopus,
1506 3, 4 | bellum. Confligentisque cum Baderico, exercitum eius adterunt
1507 3, 4 | illius retinebant, id est Badericus, Hermenefredus atque Berthacharius.
|