|
Apud
Arvernus vero primus episcopus post Stremonium episcopum praedicatoremque
Urbicus fuit, ex senatoribus conversus, uxorem habens, quae iuxta consuetudinem
ecclesiasticam, remota a consortio sacerdotis, religiose vivebat. Vacabant enim
ambo orationem, elemosinis atque operibus bonis. Cumque haec agerent, libor
inimici, quae semper est aemula sanctitate, conmovetur in femina; quam in
concupiscentiam viri succendens, novam Evam effecit. Nam succensa mulier a libidine, operta peccati
tenebris, pergit ad domum ecclesiae per tenebras noctis. Cumque obserata omnia
repperisset, pulsare fores ecclesiasticae domus coepit hac voce huiusmodi dare:
'Quousque sacerdos dormis ? Quousque hostia clausa non reseras? Cur satellitem
spernes? Cur obduratis auribus Pauli praecepta non audis? Scripsit enim:
Revertimini ad alterutrum, ne temptet vos Satanas. Ecce! ego ad te revertor, nec
ad extraneum, sed ad proprium vas recurro'. Haec et his similia diu declamanti,
tandem sacerdotis tepescit religio. Iubet eam cubiculo intromitti, ususque
concubitum eius, discedere iubet. Dehinc tardius ad se reversus et de
perpetrato scelere condolens, acturus paenitentiam, diocesis suae monasterium
appetit, ibique cum gemitu ac lacrimis quae commiserat diluens, ad urbem
propriam est reversus. Qui, impleto vitae
cursu, migravit a saeculo. Nata est enim filia ab hoc conceptu, quae in
religione permansit. Ipse quoque sacerdos cum coniuge et filia in cripta
Cantabennensi iuxta aggerem publicum est sepultus. In cuius loco Legonus
episcopus subrogatur.
|