|
Post
haec tres Langobardorum duces, id est Amo, Zaban ac Rodanus, Gallias
inruperunt. Et Amo quidem Ebredunensim carpens viam, usque Machao villam
Avennici territurii, quam Mummolus munere meruerat regio, accessit; ibique
fixit tenturia. Zaban vero per
Deinsim discendens urbem, usque Valentiam venit, ibique et castra posuit.
Rodanus enim Gratianopolitanam urbem adgressus est, ibique papilionis extendit.
Et Amo quoque Arelatensim debellavit provinciam cum urbibus qui circumsitae
sunt, et usque ipsum Lapideum campum, quod adiacit urbi Masiliensi, accedens,
tam de pecoribus quam de hominibus denudavit. Aquinsibus autem
obsidionem paravit, de quibus, viginti duabus libris argenti acceptis,
abscessit. Sicque et Rodanus ac Zaban in locis quibus accesserant fecerunt. Quae cum Mummolo perlata fuissent, exercitum
movit et Rodano, qui Gratianopolitanam urbem debellabat, occurrit. Sed cum
Eseram fluvium exercitus laboriose transiret, nutu Dei animal amnem ingreditur,
vadum ostendit, et sic populus [liberi] in ulteriorem ripam egreditur. Quod
videntes Langobardi nec morati, evaginatis gladiis hos adpetunt, cummissoque
bello, in tantum caesi sunt, ut Rhodanus sauciatus lancia ad montium excelsa confugiret.
Exinde cum quingentis viris, qui ei remanserant, per divia silvarum prorumpens,
ad Zabanem pervenit, qui tunc urbem Valentiam obsedebat, narravitque omnia quae
acta fuerat. Tunc datis pariter cunctis in praeda, ad Ebredunensem urbem
regressi sunt, ibique eis cum innumero exercitu Mummolus in faciem venit.
Commissoque proelio, Langobardorum phalangae usque ad internitionem caesae, cum
paucis duces in Italiam sunt regressi. Cumque usque Sigusium urbem perlati
fuissent et eos incolae loci durae susciperent, praesertim cum Sisinnius
magister militum a parte inperatoris in hac urbe resident, simolatus Mummoli
puer in conspectu Zabanis Sisinnio litteras protulit salutemque ex nomine
Mummoli dedit, dicens: 'En ipsum in proximo!' Quod audiens Zaban, curso veloci
ab urbe ipsa digressus praeteriit. His auditis Amo, collecta omni praeda in
itenere, proficiscitur; sed resistentibus nivibus, relicta praeda, vix cum
paucis erumpere potuit. Exterriti enim erant virtute Mummoli.
|