|
Chlodovechus vero, Chilperici
filius, de Toronico eiectus, Burdegala abiit. Denique cum apud Burdigalinsim
civitatem, nullum prursus inquietante, resederet, Sigulfus quidam a parte
Sigyberthi se super eum obiecit. Quem fugientem cum tubis et bucinis quasi labentem
cervum fugans, insequebatur. Qui vix ad patrem regredi liberum habuit aditum.
Tamen per Andigavus regressus, ad eum rediit. Cum autem intentio inter
Gunthchramnum et Sigyberthum regis verteretur, Gunthchramnus rex apud Parisius
omnes episcopus regni sui congregat, ut inter utrusque quid veritas haberit
edicerent. Sed ut bellum civili
in maiore pernicitate crescerit, eos audire, peccatis facientibus, distulerunt.
Chilpericus autem in ira commotus, per Theodoberthum filium suum seniorem, qui
a Sigybertho quondam adpraehensus sacramentum dederat, ut ei fidelis esset,
civitates eius pervadit, id est Toronus, Pectavus vel reliquas citra Legere
sitas. Qui Pectavus veniens, contra Gundovaldum ducem pugnavit. Terga autem
vertente exercitu partis Gundovaldi, magnam ibi stragem de populo illo fecit. Sed et de
Toronicam regionem maximam partem incendit et, nisi ad tempus manus dedissent,
totam continuo debellasset. Cummotu autem exercitu, Lemovicinum, Cadurcinum vel
reliquas illarum propinquas pervadit, vastat, evertit; eclesias incendit,
ministeria detrahit, clericus interficit, monastiria virorum deicit, puellarum
deludit et cuncta devastat. Fuitque tempore illo peior in eclesiis gemitus quam
tempore persecutionis Diocliciani.
|