|
His ita gestis,
cum rex Gunthchramnus Cabillonno regressus mortem fratris conaretur inquirere
et regina crimen super Eberulfum cobicularium inposuissit - rogatus enim fuerat
ab ea, ut post mortem regis cum ipsa resederet, sed optenere non potuit - haec
ergo inimicitia pullulante, adseruit regina ab eodem principem interfectum,
ipsumque multa de thesauris abstulisse et sic in Toronicum abscessisse,
ideoque, si rex mortem fratris desideraret ulciscere, noverit huius causae hunc
esse signiferum. Tunc rex iuravit omnibus optimatibus, quod non modo ipsum ,
verum etiam progeniem eius in nonam generationem deleret, ut per horum necem
consuetudo auferretur iniqua, ne reges amplius interficerentur. Quod cum Eberulfus
conperissit, basilicam sancti Martini, cuius res saepe pervaserat, expetivit.
Tunc data occansione, ut custodiretur, Aurilianensis adque Blesensis vicissim
ad has excubias veniebant, impletisque quindecim diebus, cum praeda multa
revertebantur, adducentis iumenta, pecora vel quodcumque derepere potuissent. Ille vero, qui beati Martini iumenta abduxerant,
commota altercatione, se invicem lanceis transfixerunt. Duo, qui mulas
diripiebant, ad domum vicini cuiusdam accedentes, potum rogare coeperunt.
Cumque ille se habere negarit, elevatis lanceis ut eum transfoderent, hic
extracto gladio utrumque perfodit, cecideruntque ambo et mortui sunt; iumenta
tamen sancti Martini reddita sunt. Tantaque ibi tunc mala per hos Aurilianensis
gesta sunt, ut nequeant explicari.
|