|
Praesenti quoque
anno Armentarius Iudaeus cum uno sectae suae satillite et duobus christianis ad
exegendas cautionis, quas ei propter tributa puplica Iniuriosus ex vecario, ex
comite vero Eonomius deposuerant, Toronus advenit. Interpellatisque viris,
promissionem accepit de reddendo pecuniae fenore cum usuris, dicentibus sibi
praeterea ipsis: 'Si ad domum nostram veneris, et quae debentur exsolvimus et
aliis te muneribus, sicut dignum est, honoramus'. Eo quoque eunte, ab Iniurioso
suscipetur et convivio conlocatur; expletoque epulo, adpropinquante nocte,
commoti ab eodem loco ad alium transeunt. Tunc, ut ferunt, Iudaei cum duobus
christianis ab Iniuriosi hominibus interfecti, in puteum, qui propinquus erat
domui eius, proiecti sunt. Auditis his parentes eorum quae gesta fuerant, Toronus
advenerunt; datoque quibusdam hominibus inditio, puteum repperiunt virosque
extrahunt, multum negante Iniurioso, quod in hac causa non fuerit inquinatus.
Post haec in iuditio venit; sed cum fortiter, ut diximus, denegaret et hii non
haberent, qualiter eum convincere possint, iudicatum est, ut se insontem
redderet sacramento. Sed nec hoc his adquiescentibus, placitum in regis
Childeberthi praesentiam posuerunt. Verumtamen neque pecunia neque cautionis
Iudaei defuncti repertae sunt. Loquebantur tunc multi hominum, Medardum
tribunum in hoc scelere mixtum fuisse, eo quod et ipse a Iudaeo pecuniam
mutuassit. Iniuriosus tamen ad placitum in conspectu regis Childeberthi advenit
et per triduum usque occasum solis observavit. Sed cum hii non venissent neque de causa ab ullo interpellatus fuisset,
ad propria rediit.
|