Quintus et decimus
in hac obsidione effulserat dies, et Leudeghiselus novas ad distruendam urbem
machinas praeparabat, plaustra enim cum arietibus, cletellis et axebus tecta,
sub qua exercitus properaret ad distruendos muros. Sed cum adpropinquassent,
ita lapidibus obruebantur, ut omnes adpropinquantes muro conruerint. Cupas cum pice et
adipe accensas super eos proicientes, alias vero lapidibus plenas super eos
deiciebant. Sed cum nox certamina prohiberit, hostis ad castra regressi sunt.
Erat autem Gundovaldo et Chariulfus valde dives ac praepotens, cuius aphotecis
ac prumptuariis urbs valde referta erat; de cuius substantia hi maxime
alebantur. Bladastis autem haec cernens quae gerebantur, metuens, ne
Leudeghyselus, obtenta victuria, eos morti traderet, inposito igne in eclesiae
domo, concurrentibus ad incendium mitigandum inclusis, ille fuga dilapsus
abscessit. Mane autem facto, exercitus iterum ad bella consurgit, ac ex virgis
fasces faciunt, quasi ad conplendam vallem profundam, quae a parte orientis
sita erat; sed nocere haec machina nihil potuit. Sagittarius vero episcopus frequentius muros cum arma circuibat et
saepius lapides contra hostem manu propria eiecit e muro.
|